Oto dwa możliwe scenariusze:
1. Rozwiązanie hipertoniczne na zewnątrz: Jeśli roztwór na zewnątrz rurki kapilarnej ma wyższe stężenie substancji rozpuszczonej w porównaniu z roztworem wewnątrz rurki, woda wypłynie z rurki kapilarnej na drodze osmozy. Dzieje się tak, ponieważ cząstki substancji rozpuszczonej w roztworze hipertonicznym wytwarzają wyższe ciśnienie osmotyczne na zewnątrz rurki, powodując przemieszczanie się cząsteczek wody z niższego stężenia (wewnątrz rurki) do wyższego stężenia (na zewnątrz rurki). W rezultacie poziom wody wewnątrz rurki kapilarnej spadnie.
2. Roztwór hipotoniczny na zewnątrz: Natomiast jeśli roztwór na zewnątrz rurki kapilarnej ma niższe stężenie substancji rozpuszczonej w porównaniu z roztworem wewnątrz rurki, woda będzie przemieszczać się do rurki kapilarnej na drodze osmozy. Dzieje się tak, ponieważ cząstki substancji rozpuszczonej w roztworze hipotonicznym wytwarzają niższe ciśnienie osmotyczne na zewnątrz rurki, umożliwiając cząsteczkom wody przemieszczanie się z wyższego stężenia (wewnątrz rurki) do niższego stężenia (na zewnątrz rurki). W rezultacie poziom wody wewnątrz rurki kapilarnej wzrośnie.
Podsumowując, podczas badania osmozy przy użyciu rurki kapilarnej ruch wody zależy od względnych stężeń substancji rozpuszczonych wewnątrz i na zewnątrz rurki. Woda przemieszcza się z obszaru o niższym stężeniu substancji rozpuszczonej (wyższe stężenie wody) do obszaru o wyższym stężeniu substancji rozpuszczonej (niższe stężenie wody) w procesie osmozy.