Czyngis-chan urodził się w Temüjin w 1162 r. na terenie dzisiejszej Mongolii. Był synem wodza plemienia Borjigin. Wczesne życie Temüjina naznaczone było trudnościami i konfliktami. Jego ojciec został zabity, gdy był młody, a on został zmuszony do ucieczki z domu z rodziną. Temüjin ostatecznie doszedł do władzy i został przywódcą plemion mongolskich. W 1206 roku ogłoszono go Czyngis-chanem, czyli „Władcą Uniwersalnym”.
Czyngis-chan był genialnym strategiem wojskowym i zdobywcą. Poprowadził Mongołów w serii kampanii, które doprowadziły do powstania największego przylegającego imperium w historii. W szczytowym okresie imperium mongolskie rozciągało się od Oceanu Spokojnego po Morze Kaspijskie. Imperium Czyngis-chana było również jednym z najbardziej zróżnicowanych, a pod panowaniem Mongołów żyli ludzie z wielu różnych kultur i religii.
Marzeniem Czyngis-chana było stworzenie zjednoczonego imperium mongolskiego, które przetrwałoby pokolenia. Wierzył, że przeznaczeniem Mongołów jest panowanie nad światem i że powinni szerzyć swoją kulturę i religię we wszystkich zakątkach ziemi. Ostatecznie marzenie Czyngis-chana zostało zrealizowane, choć nie w taki sposób, w jaki zamierzał. Imperium mongolskie ostatecznie sprowadziło kilka mniejszych chanatów, ale dziedzictwo mongolskie nadal wpływało na historię świata przez nadchodzące stulecia.
Czyngis-chan był postacią złożoną i kontrowersyjną. Był bezwzględnym zdobywcą, który był odpowiedzialny za śmierć milionów ludzi. Był jednak także genialnym przywódcą i wizjonerem, który stworzył jedno z najpotężniejszych imperiów w historii. Marzenie Czyngis-chana o zjednoczonym imperium mongolskim było potężną siłą, która ukształtowała bieg historii świata.