Różne współczynniki proporcji mogą tworzyć różne efekty wizualne i mogą być wykorzystywane do przekazywania różnych nastrojów i atmosfer. Na przykład szerokie proporcje mogą stworzyć wrażenie przestrzeni i wielkości, podczas gdy wąskie proporcje mogą stworzyć bardziej intymne i klaustrofobiczne wrażenie.
Proporcji obrazu można także używać do kontrolowania ilości informacji widocznych w ramce. Szeroki współczynnik proporcji może pozwolić na pokazanie większej ilości informacji, natomiast wąski współczynnik proporcji może skupić uwagę na konkretnym temacie lub obszarze.
Ponadto współczynnik proporcji można również wykorzystać do stworzenia zainteresowania wizualnego i ruchu w ramce. Zmieniając proporcje podczas filmu, twórcy mogą stworzyć dynamiczne i wciągające wrażenia wizualne.
Oto niektóre z najczęstszych współczynników proporcji stosowanych w kręceniu filmów:
* 1,33:1 (Współczynnik akademicki):Jest to oryginalny współczynnik kształtu stosowany w niemych filmach. Czasami nazywany jest także „kwadratowym” współczynnikiem proporcji.
* 1,66:1 (Europejski ekran panoramiczny):ten współczynnik proporcji został wprowadzony w latach pięćdziesiątych XX wieku i stał się standardem dla filmów szerokoekranowych w Europie.
* 1,78:1 (Amerykański panoramiczny):ten współczynnik proporcji został wprowadzony w latach pięćdziesiątych XX wieku i stał się standardem dla filmów szerokoekranowych w Stanach Zjednoczonych.
* 1,85:1 (Panavision):Ten współczynnik proporcji wprowadzono w latach pięćdziesiątych XX wieku i nadal jest powszechnie stosowany w filmach szerokoekranowych.
* 2,35:1 (Cinemascope):Ten współczynnik proporcji wprowadzono w latach pięćdziesiątych XX wieku i jest powszechnie stosowany w filmach epickich i na dużą skalę.
Wybór proporcji obrazu to ważna decyzja, którą podejmują filmowcy podczas tworzenia filmu. Może mieć znaczący wpływ na wizualny wygląd i klimat filmu oraz pomóc w oddaniu pożądanego nastroju i atmosfery.