Proporcje filmu odnoszą się do stosunku szerokości ramki do jej wysokości. Wyraża się go jako stosunek dwóch liczb, na przykład 16:9 lub 2,35:1.
Proporcje obrazu są ważnym czynnikiem decydującym o ogólnym wyglądzie filmu. Można go używać do tworzenia różnorodnych efektów, od szerokiego i ekspansywnego po bardziej intymny i klaustrofobiczny.
Niektóre z najczęstszych współczynników proporcji stosowanych w filmie to:
* 1,33:1 (4:3) :Jest to współczynnik proporcji większości klasycznych filmów hollywoodzkich, a także wielu programów telewizyjnych.
* 1,66:1 (5:3) :Ten współczynnik proporcji był popularny w początkach kina szerokoekranowego.
* 1,85:1: Jest to powszechny współczynnik proporcji stosowany we współczesnych filmach.
* 2,35:1 (Kinoskop): Jest to format obrazu szerokoekranowego często używany w przypadku filmów epickich i hitów kinowych.
Proporcje filmu nie są ustalone raz na zawsze. Można to zmienić w procesie postprodukcji, a nawet w trakcie samego procesu kręcenia. Dzięki temu twórcy filmowi mogą stworzyć niepowtarzalny i zapadający w pamięć wygląd swoich filmów.
Oto kilka przykładów wykorzystania proporcji obrazu w filmie do uzyskania różnych efektów:
* W „Obywatelu Kane” (1941) Orson Welles zastosował różne proporcje obrazu, aby stworzyć wrażenie klaustrofobii i dezorientacji.
* W trylogii „Władca Pierścieni” (2001–2003) Peter Jackson zastosował szerokie proporcje obrazu (2,35:1), aby stworzyć wrażenie epickiej skali i wielkości.
* W „The Social Network” (2010) David Fincher zastosował kwadratowe proporcje (1:1), aby stworzyć wrażenie intymności i bezpośredniości.
Proporcje filmu to potężne narzędzie, którego można używać do tworzenia różnorodnych efektów. Dzięki starannemu doborowi proporcji filmowcy mogą stworzyć niepowtarzalny i zapadający w pamięć wygląd swoich filmów.