Ta poetycka linia sugeruje, że ludzie mają wewnętrzne cechy, pragnienia i aspiracje, które są głęboko osobiste i często nieujawnione. Elementy te są jak „ukryte skarby” w sercu, strzeżone w ciszy i tajemnicy. Linia podkreśla głęboką naturę takich myśli, nadziei, marzeń i przyjemności, sugerując, że są one cenione i prywatne. Ujawnienie tych najskrytszych pragnień może rozproszyć urok i magię związaną z ich ukrytą naturą, co sugeruje, że wrażliwość i ujawnienie mogą zmniejszyć ich znaczenie.