Inna teoria łączy przesądy z praktyką wróżenia, czyli używania luster do wróżenia i wróżenia. W niektórych kulturach wierzono, że stłuczenie lustra może zakłócić proces wróżenia i sprowadzić nieszczęście na osobę korzystającą z niego.
Jednak najczęściej cytowane pochodzenie przesądu o siedmioletnim pechu pochodzi z okresu renesansu weneckiego w XVI wieku. W tamtych czasach lustra były drogie i trudne w produkcji. Proces produkcyjny obejmował powlekanie szkła cienką warstwą srebra, a w przypadku stłuczenia lustra jego wymiana mogła zająć lata i wymagać znacznych inwestycji. Dlatego stłuczenie lustra wiązało się ze stratą finansową i pechem.
Z biegiem czasu przesąd ewoluował i rozprzestrzenił się na inne kraje i kultury, ostatecznie przyjmując specyficzne pojęcie siedmioletniego nieszczęścia.