1. Współwłasność: Jeżeli środki były przechowywane na rachunku wspólnym z prawem do przeżycia, pozostały przy życiu posiadacz rachunku może stać się prawnym właścicielem środków po śmierci drugiego współwłaściciela.
2. Wola lub zaufanie: Jeżeli istnieje ważny testament lub trust, własność środków można ustalić zgodnie z instrukcjami zawartymi w dokumencie. Testament lub trust mogą określać, kto powinien odziedziczyć majątek, w tym środki przekazane po śmierci.
3. Proces spadkowy: W wielu jurysdykcjach majątek i fundusze zmarłej osoby muszą przejść procedurę prawną zwaną spadkiem. W trakcie spadku sąd ustali ważność testamentu (jeśli istnieje) i rozdzieli majątek prawowitym beneficjentom.
4. Dziedziczenie ustawowe: Jeżeli zmarły nie pozostawił ważnego testamentu, fundusze mogą zostać rozdzielone zgodnie z przepisami dotyczącymi dziedziczenia ustawowego obowiązującymi w danej jurysdykcji. Przepisy te określają, kto jest uprawniony do dziedziczenia majątku osoby zmarłej bez sporządzenia testamentu.
5. Oznaczenia beneficjentów: Jeżeli środki stanowiły część konta emerytalnego, polisy ubezpieczenia na życie lub innego instrumentu finansowego wyznaczonego beneficjenta, beneficjent będzie zazwyczaj uprawniony do środków po śmierci właściciela konta lub ubezpieczającego.
6. Wierzyciele i długi: Przed wypłatą środków należy uregulować wszelkie zaległe długi i zobowiązania zmarłej osoby. Wierzyciele mogą mieć roszczenia do środków w celu zaspokojenia niespłaconych długów.
7. Limity czasowe: Mogą obowiązywać ograniczenia czasowe lub ostateczne terminy ubiegania się o środki po śmierci danej osoby. Warto mieć świadomość tych terminów i w wyznaczonym terminie podjąć wszelkie niezbędne kroki.
Jak wspomniano wcześniej, szczegółowe zasady i procedury dotyczące własności środków przekazanych po śmierci mogą się różnić w zależności od jurysdykcji i okoliczności. Wskazane jest skonsultowanie się z prawnikiem lub ekspertem prawnym, który może udzielić wskazówek w oparciu o obowiązujące przepisy prawa i regulacje.