To stwierdzenie uznaje, że życie niesie ze sobą wartości wykraczające poza samo przetrwanie i że pewne ideały mogą wymagać ogromnych poświęceń. Na przestrzeni dziejów jednostki wykazywały niezachwiane oddanie takim sprawom, jak prawa człowieka, wolność, pokój, równość i dobro innych, nawet w obliczu potencjalnej krzywdy lub śmierci. Na przykład działacze na rzecz praw obywatelskich ryzykowali życie, walcząc o sprawiedliwość i desegregację, żołnierze poświęcali się w konfliktach zbrojnych, aby bronić swoich narodów, a niezliczone osoby dokonały bohaterskich, bezinteresownych czynów, aby chronić innych przed niebezpieczeństwem.
Należy zauważyć, że tego wyrażenia nie należy lekceważyć ani uogólniać w celu usprawiedliwienia każdej sytuacji, w której ktoś może stracić życie. Każda osoba musi krytycznie ocenić swoją sytuację i wartości, zanim rozważy tak ekstremalne konsekwencje. Co więcej, nigdy nie należy lekceważyć wartości przypisanej życiu.
Wyrażenie to podkreśla ludzką zdolność do męstwa, poświęcenia i dążenia do wyższych znaczeń lub zasad, które jednostki i społeczeństwa uznają za godne największego poświęcenia, nawet kosztem własnego przetrwania.