1. Sortowanie plemników :Metoda ta polega na oddzieleniu plemników niosących chromosomy X (które determinują żeńskie chromosomy) od plemników niosących chromosomy Y (które determinują męskie chromosomy). Można w tym celu zastosować różne techniki, takie jak wirowanie w gradiencie gęstości lub sortowanie komórek aktywowane fluorescencją. Sortowane plemniki można następnie wykorzystać do sztucznej inseminacji lub zapłodnienia in vitro (IVF). Jednak skuteczność i etyczne konsekwencje sortowania plemników są nadal przedmiotem dyskusji.
2. Diagnostyka genetyczna przedimplantacyjna (PGD) :Technikę tę stosuje się w połączeniu z zapłodnieniem in vitro w celu selekcji zarodków określonej płci przed implantacją. Podczas zapłodnienia in vitro powstaje wiele zarodków, a na każdym zarodku przeprowadza się biopsję w celu określenia jego płci. Do macicy przenosi się wówczas wyłącznie zarodki pożądanej płci. Chociaż PGD może być skuteczna w selekcji płci, jest to złożona i kosztowna procedura wiążąca się z ryzykiem i problemami etycznymi.
3. Mikrosortowanie :Podobnie jak w przypadku sortowania plemników, metoda ta polega na zastosowaniu specjalistycznych technik w celu oddzielenia plemników niosących X i Y. Sortowane plemniki są następnie wykorzystywane do inseminacji domacicznej (IUI), procedury mniej inwazyjnej w porównaniu z zapłodnieniem in vitro. Jednakże, podobnie jak inne metody, MicroSort nie gwarantuje 100% skuteczności, a jej skuteczność może się różnić w zależności od takich czynników, jak umiejętności personelu laboratorium i jakość próbki nasienia.
Należy zauważyć, że dostępność i legalność metod selekcji płci może różnić się w zależności od kraju i jurysdykcji. Zawsze zaleca się dokładne zbadanie problemu i skonsultowanie się z personelem medycznym przed rozważeniem jakichkolwiek procedur selekcji płci. Podejmując takie decyzje, należy wziąć pod uwagę względy etyczne, wskaźniki powodzenia, ryzyko i konsekwencje prawne.