1. Przeczucia Mauryi:
Maurya mocno wierzy w przeczucia i prorocze sny, które interpretuje jako ostrzeżenia płynące z morza i losu. Jej sny i wizje zapowiadają tragiczne wydarzenia, które mają miejsce, tworząc atmosferę zbliżającej się zagłady. Na przykład śniła o morzu „jęczącym” i „płaczącym” przed śmiercią jej syna Bartleya.
2. Zawodzenie Banshee:
W irlandzkim folklorze banshee to żeński duch, który lamentuje, ostrzegając przed śmiercią. Maurya wierzy w istnienie banshee, a jej pewność, że usłyszy zawodzenie banshee, dodaje spektaklowi nadprzyrodzonego klimatu. Krzyk banshee wzmaga poczucie zbliżającej się tragedii i podkreśla dominację losu.
3. Zagubione dusze morza:
Samo morze jest przedstawiane jako mistyczna i nieprzewidywalna siła, która wymaga szacunku i poświęcenia. Maurya i inne postacie wierzą, że dusze zaginionych na morzu powracają, by odzyskać żywych. Wiara ta dodaje element nadprzyrodzony do konfliktu między ludzkimi pragnieniami a siłami natury w sztuce.
4. Natura jako symbol:
Świat przyrody w „Riders to the Sea” jest często używany symbolicznie do przedstawienia wewnętrznych zmagań i emocji bohaterów. Wzburzone morze odzwierciedla zamęt w sercu Mauryi, a surowy krajobraz odzwierciedla trudy, z jakimi borykają się bohaterowie.
5. Przesądy i rytuały:
Przesądy i rytuały są głęboko zakorzenione w życiu bohaterów. Silne przywiązanie Mauryi do tych tradycji, takich jak zakrywanie luster, aby zapobiec pozostawaniu dusz zmarłych, dodaje sztuce nadprzyrodzonego poziomu.
Włączając elementy nadprzyrodzone, John Millington Synge tworzy atmosferę złych przeczuć i zbliżającej się zagłady, wzmacniając emocjonalny wpływ tragicznych wydarzeń, które przydarzyły się bohaterom „Riders to the Sea”.