Oto kilka kluczowych punktów:
* Wiara i wiara: Podczas gdy jego wiara w Boga są zniszczone przez doświadczenia w obozach koncentracyjnych, Elie trzyma się przekonania, że musi istnieć lepszy świat poza cierpieniem. Jest to widoczne w jego początkowej walce z „dlaczego” jego sytuacji i później, choć ulotnymi, chwilami modlitwy.
* ludzkość: W całej powieści Elie jest świadkiem zarówno najciemniejszych głębin ludzkiego okrucieństwa, jak i lśniących życzliwości i współczucia. Akty bezinteresowności niektórych osób, nawet w najbardziej tragicznych okolicznościach, dają mu kawałek nadziei na możliwość lepszego świata, w którym panuje ludzkość.
* wolność i sprawiedliwość: Tęskność za wolność i sprawiedliwość przenika tę historię. Pragnienie Elie, by uciec od okropności obozów, bycia wolnym od szponów nazistowskiej tyranii stanowi pragnienie świata, w którym takie okrucieństwa są niewyobrażalne.
Podczas gdy Elie nie marzy o konkretnej utopii, jego trwałej nadziei na coś lepszego, napędzana chwilami ludzkości i pragnieniem wolności, działa jako latarnia w najciemniejszych czasach. To nie jest sen w tradycyjnym sensie, ale raczej wewnętrzna siła, która pozwala mu przetrwać i ostatecznie, świadczyć o horrorach, które przeżył.