Istnieją różne rodzaje częściowej ślepoty barw, a każdy z nich wpływa na określony typ widzenia barw. Najczęstszym typem częściowej ślepoty barw jest ślepota barw czerwono-zielonych, w której ludzie mają trudności z rozróżnieniem kolorów czerwonego i zielonego. Inne rodzaje częściowej ślepoty barw obejmują ślepotę barw niebiesko-żółtych i całkowitą ślepotę barw (achromatopsję), co jest bardzo rzadkie.
Częściowa ślepota barw jest zwykle chorobą dziedziczną, spowodowaną zmianami genetycznymi wpływającymi na komórki czopków w siatkówce, które są odpowiedzialne za widzenie kolorów. Może również wystąpić w wyniku niektórych chorób oczu, urazów lub leków.
Osoby z częściową ślepotą barw mogą mieć trudności z niektórymi zadaniami, takimi jak rozróżnianie dojrzałych i niedojrzałych owoców, czytanie oznaczonych kolorami map lub wykresów lub rozróżnianie sygnalizacji świetlnej. Jednak większość osób z częściową ślepotą barw jest w stanie przystosować się i nauczyć radzić sobie ze swoją chorobą bez znaczącego upośledzenia w ich codziennych czynnościach.