1. Hinduizm:W Bhagawadgicie, świętym tekście hinduskim, jest wzmianka, że ludzie mogą osiągnąć miłość i łaskę boskości poprzez bezinteresowne działania, oddanie i poddanie. Koncepcja karmy sugeruje również, że czyjeś działania mają konsekwencje i mogą wpływać na ich przyszłe doświadczenia i postęp duchowy.
2. Buddyzm:Choć buddyzm podkreśla znaczenie nieprzywiązywania się i wyzwolenia od pragnień, uczy także, że cnotliwe działania i współczucie mogą prowadzić do gromadzenia zasług, co może przyczynić się do duchowego rozwoju i wyzwolenia.
3. Islam:W islamie dobre uczynki i prawość są uważane za niezbędne do zdobycia miłości i przychylności Allaha. Muzułmanie wierzą, że przestrzeganie nauk Koranu i Proroka Mahometa (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) oraz spełnianie czynów miłosierdzia, dobroci i sprawiedliwości przyniesie im nagrody w tym życiu i w życiu przyszłym.
4. Judaizm:W judaizmie koncepcja „micwot” (przykazań) odgrywa znaczącą rolę w wierze żydowskiej. Przestrzeganie tych przykazań, które obejmują akty prawości, dobroci i hojności, jest uważane za sposób okazania miłości do Boga i wypełnienia przymierza z boskością.
5. Sikhizm:Sikhizm kładzie nacisk na znaczenie bezinteresownej służby i medytacji nad boskim imieniem jako sposobu na połączenie się z Bogiem i zasłużenie na miłość Boga. Pojęcia „seva” (służba) i „simran” (pamięć o Bogu) są uważane za praktyki niezbędne dla duchowego wzrostu i osiągnięcia boskiej jedności.
Należy zauważyć, że chociaż te religie mogą podzielać ideę zarabiania na miłość poprzez określone działania lub zachowania, konkretne wierzenia, praktyki i nauki znacznie się od siebie różnią, a przykłady te nie obejmują całości każdej wiary. Co więcej, nie wszystkie osoby należące do danej tradycji religijnej mogą interpretować lub praktykować te koncepcje w ten sam sposób.