- Rzeczownik :
- Kobieta, o której uważa się, że ma magiczne moce, zwłaszcza złe, i często jest kojarzona z praktykowaniem czarów.
- Osoba, zazwyczaj kobieta, o której uważa się, że posiada nadprzyrodzone moce i wykorzystuje je do destrukcyjnych lub złych celów.
- Osoba, zwłaszcza kobieta, która jest postrzegana jako inna lub niekonwencjonalna i dlatego jest traktowana ze strachem, podejrzliwością lub wrogością.
- Czasownik :
- Aby praktykować czary lub angażować się w magiczne rytuały.
- Używanie magii lub zaklęć, aby kogoś skrzywdzić lub kontrolować.
- W potocznym użyciu może to oznaczać bycie złośliwym lub żartowanie z kogoś.
- Przymiotnik :
- Związane lub charakterystyczne dla czarownic lub czarów.
- Związane lub przypominające czary lub magię.
- Inne zastosowania :
- We współczesnym neopogaństwie czary mogą odnosić się do praktykowania tradycji opartych na naturze i duchowości.
- W kulturze popularnej i fikcji czarownice są często przedstawiane jako życzliwe lub wrogie postacie posiadające nadprzyrodzone zdolności.
Termin „czarownica” ma konotacje historyczne i na przestrzeni dziejów był kojarzony z prześladowaniami i dyskryminacją, szczególnie w odniesieniu do kobiet oskarżonych o czary podczas polowań na czarownice.