W opowiadaniu „Małpia łapa” stosunek Herberta do łapy stopniowo zmienia się z ciekawości i fascynacji w strach i przerażenie. Początkowo jest zaintrygowany łapą, traktując ją jak zabawkę i lekceważąc ostrzeżenia o jej mrocznych mocach. Zachęca ojca do składania życzeń, nawet wbrew swojemu rozsądkowi. Jednakże, gdy życzenia spełniane przez łapę przynoszą niefortunne konsekwencje, Herbert czuje się coraz bardziej niekomfortowo i zaniepokojony pozornie złowrogą naturą łapy. Ostatecznie wyraża swój strach i niechęć do łapy, obwiniając ją za tragiczne wydarzenia, które spotkały jego rodzinę. Zmieniająca się postawa Herberta odzwierciedla eksplorację przez tę historię takich tematów, jak los, odpowiedzialność i niezamierzone konsekwencje własnych pragnień.