W wierszu mówca opisuje, jak pod wpływem klątwy zostaje przemieniony w wilkołaka, a następnie zmuszony jest zabijać i pożerać ludzi. Jest świadomy grozy swoich czynów, jednak nie potrafi się opanować. Kieruje nim nienasycony głód i potrzeba krwi, i nie jest w stanie oprzeć się tym pragnieniom.
Wiersz sugeruje, że te pragnienia są ostatecznie autodestrukcyjne. Wilkołak jest stworzeniem ciemności i przemocy, dlatego wszyscy, którzy go spotykają, budzą strach i nienawiść. Nie jest w stanie znaleźć spokoju ani szczęścia w swoim życiu i ostatecznie zostaje zniszczony przez własne pragnienia.
Tematem wiersza jest przestroga o niebezpieczeństwach poddania się najmroczniejszym impulsom. Sugeruje, że niepohamowane pragnienia mogą prowadzić do zniszczenia i nieszczęścia i że ważne jest, aby znaleźć sposób na ich kontrolowanie.