Jednym z możliwych źródeł tego przekonania jest kult kotów w starożytnym Egipcie. W mitologii egipskiej koty kojarzono z boginią Bastet, którą często przedstawiano jako kobietę z głową kota. Wierzono, że Bastet ma moc chronienia i leczenia kotów, kojarzono ją także z płodnością i porodem. Możliwe, że przekonanie, że koty mają dziewięć żyć, wyrosło z wiary Egipcjan w moc Bastet, która chroni jej koty.
Innym możliwym źródłem tego przekonania jest średniowieczny europejski przesąd, że koty były towarzyszami czarownic. Wierzono, że czarownice potrafią przemieniać się w koty, wierzono też, że koty mogą być opętane przez złe duchy. Mogło to prowadzić do przekonania, że koty mają wiele żyć, ponieważ postrzegano je jako potrafiące oszukać śmierć poprzez przemianę lub opętanie przez złe duchy.
Wreszcie przekonanie, że koty mają dziewięć żyć, może po prostu wynikać z faktu, że koty są zwierzętami bardzo odpornymi. Potrafią przetrwać upadki z dużych wysokości, a także bardzo dobrze radzą sobie z leczeniem. Może to prowadzić ludzi do wiary, że koty mają jakąś nadprzyrodzoną moc, która pozwala im przetrwać obrażenia, które dla innych zwierząt byłyby śmiertelne.
Bez względu na pochodzenie przekonania, że koty mają dziewięć żyć, jest to szeroko rozpowszechniony przesąd, który przetrwał stulecia. Jest to świadectwo nieustającej fascynacji, jaką koty darzą ludźmi.