Przesąd i strach: Przed powszechnym rozwojem nauki i wyjaśnień empirycznych wiele starożytnych społeczeństw obawiało się niewyjaśnionych wydarzeń. Czary zapewniły ramy przypisywania winy za nieszczęścia, takie jak choroby, nieurodzaje, burze i wypadki, na które nie mieli wpływu. Ludzie przypisywali te niewyjaśnione zdarzenia złym siłom nadprzyrodzonym kontrolowanym przez złowrogie jednostki i nazywali je czarownicami.
Mizoginia i wzmacnianie pozycji kobiet: Historycznie rzecz biorąc, istniała tendencja społeczna do postrzegania potężnych kobiet posiadających wiedzę i umiejętności wykraczające poza tradycyjnie kobiece role jako zagrożenia. Kobiety zajmujące się medycyną, leczeniem, położnictwem, zielarstwem, a nawet osoby otwarte lub asertywne, często były określane jako czarownice, szczególnie w zdominowanych przez mężczyzn okresach średniowiecza i wczesnej nowożytności. Mizoginia przyczyniła się do kojarzenia potężnych, niezależnych kobiet ze złowrogimi oskarżeniami o czary.
Wpływy religijne: Wiele tekstów religijnych odwołuje się do czarów, magii i czarów, co jeszcze bardziej utrwala istnienie takich idei. Władze religijne często propagowały binarny podział na „dobre” i „złe” siły lub wierzących i niewierzących, przyczyniając się do zarzutów o czary wobec osób odbiegających od norm religijnych.
Kontrola polityczna i społeczna: Niektórzy władcy i wpływowe osobistości wykorzystywali oskarżenia o czary do celów politycznych, eliminując zagrożenia, konsolidując władzę lub uciszając krytyków i mniejszości. Ponadto zarzuty o czary mogą służyć jako mechanizmy kontroli społecznej poprzez utrzymywanie konformistycznych zachowań i przekonań w społecznościach.
Chociaż przekonania o czarach ewoluowały i zanikały w obliczu postępu, takiego jak wiedza medyczna i krytyczne myślenie, we współczesnym świecie nadal istnieją pewne mity i stereotypy. Zrozumienie historycznych wpływów na koncepcje czarownic służy jako narzędzie do badania przeszłych lęków, uprzedzeń i mizoginii społeczeństw.