Pewnego burzliwego wieczoru państwo White szukają pocieszenia przy kominku. W ich przytulnym mieszkaniu słychać rozmowy i śmiech, ale harmonijną atmosferę zakłóca nagłe przybycie starszego sierżanta Morrisa. Doświadczony weteran, noszący blizny wojenne, urzeka Białych tajemniczą opowieścią, opowieścią o małpiej łapie.
Ten makabryczny artefakt wyłania się spoza cywilizowanych krain – z najciemniejszych zakątków Indii. W swoich sękatych fałdach nosi złowrogi urok, uwodzicielską obietnicę:spełnienie trzech życzeń. Po uroczystym ostrzeżeniu od Morrisa Biali otrzymują ten niesamowity przedmiot.
Strach tańczy w ich oczach, gdy para rozważa dostępne opcje. W chwili lekkomyślnej pożądania pan White ulega pokusie i szepcze swoje pierwsze życzenie – za 200 funtów. Nagle pukanie zakłóca ciszę ich domu. Zrządzeniem losu ostrzeżenie Morrisa rozgrywa się na ich oczach – po spełnieniu ich życzenia następuje tragedia.
Ponura chmura rzuca cień na ich życie. Dusza pana White'a dźwiga ciężar udręki, a ich niegdyś spokojny dom ogarnia strach. Aby przeciwstawić się tragicznemu czarowi, jaki na siebie rzucili, para spełnia drugie życzenie. Tym razem, desperacko próbując odwrócić swój los, pragną powrotu zmarłego syna.
Pragnienie ich serca materializuje się, ale spotkanie przybiera nieoczekiwany obrót. Przerażający i nieczuły zmartwychwstały syn sieje strach w ich sercach. Staje się koszmarnym widmem, skorupą ich ukochanego dziecka. Zdesperowany i doprowadzony na skraj szaleństwa pan White chwyta łapę małpy i wypowiada swoje ostatnie życzenie, pragnienie zapomnienia o całej tej ciemności.
W tym ostatecznym, desperackim akcie los wymusza ostateczną cenę. Łapa zebrała swoje okrutne żniwo, żądając życia w zamian za każde życzenie. Tragiczne zakończenie wywołuje ciarki na plecach, przypominając o niebezpieczeństwach związanych z pożądaniem zakazanych pragnień.