„Umysł świadomy własnej prawości” odnosi się do stanu istnienia, w którym jednostka ma silne poczucie integralności moralnej i etycznego zachowania. Opisuje osobę, która jest świadoma swoich działań i myśli, zapewniając, że są one zgodne z zasadami prawości i uczciwości. Dobrze rozumieją, co jest etycznie dobre, a co złe, i postępują zgodnie z tym, bez uciekania się do oszustwa i nieuczciwości. To samoświadomość, która daje pewność siebie i moralne zadowolenie dzięki życiu według osobistego i moralnego kodeksu, w który się wierzy i który ceni