Przesąd odnosi się do przekonań lub praktyk opartych na irracjonalnym strachu lub niewiedzy, często obejmujących wiarę w siły nadprzyrodzone lub przypisywanie związków przyczynowo-skutkowych przypadkowym zdarzeniom. Przesądy są często przekazywane z pokolenia na pokolenie i są głęboko zakorzenione w wierzeniach kulturowych i religijnych. Przykładami przesądów jest pukanie w drewno, aby uniknąć pecha, unikanie przejścia pod drabiną lub wiara, że stłuczenie lustra przyniesie siedem lat nieszczęścia.
Omen z drugiej strony jest znakiem lub wydarzeniem, które, jak się uważa, przepowiada lub przewiduje przyszłe zdarzenie, zwykle niefortunne lub katastrofalne. Omeny często kojarzą się ze zjawiskami naturalnymi lub niezwykłymi zdarzeniami, takimi jak widok czarnego kota, usłyszenie zawołania sowy czy rozsypanie soli. W przeciwieństwie do przesądów, wróżby niekoniecznie wiążą się z irracjonalnym strachem lub niewiedzą, ale raczej z wiarą w wzajemne powiązania wydarzeń i zdolność pewnych znaków do wskazywania przyszłych wydarzeń.
Podsumowując, chociaż zarówno przesądy, jak i wróżby wiążą się z wiarą w siły nadprzyrodzone lub niewidzialne, przesądy opierają się na irracjonalnych lękach lub zbiegach okoliczności, podczas gdy wróżby są konkretnymi znakami lub wydarzeniami, które, jak się uważa, przepowiadają przyszłość.