Dlaczego nazywają je alkoholami alkoholowymi?

Termin „alkohol” w odniesieniu do napojów alkoholowych pochodzi od łacińskiego słowa „spiritus”, które oznacza „oddech” lub „duszę”. W starożytności wiele kultur wierzyło, że odurzające działanie alkoholu spowodowane jest obecnością w napoju duchów lub boskich istot. Pogląd ten był szczególnie rozpowszechniony w średniowieczu w Europie, gdzie alchemicy i lekarze często nazywali destylowane napoje alkoholowe „aqua vitae” (woda życia) lub „spiritus vini” (spirytus wina). Terminy te odzwierciedlały przekonanie, że duchy są esencją lub siłą życiową ożywiającą napój i nadającą mu odurzające właściwości.

Z biegiem czasu termin „alkohole” stał się powszechnie używany jako ogólna kategoria odnosząca się do destylowanych napojów alkoholowych o stosunkowo wysokiej zawartości alkoholu. Ta kategoria obejmuje różne rodzaje napojów alkoholowych, takich jak whisky, wódka, gin, rum, tequila, brandy i inne, każdy o odmiennych cechach, smakach i metodach produkcji.

Chociaż termin „alkohol” jest często używany zamiennie z „alkoholem”, technicznie obejmuje on szerszą gamę napojów alkoholowych. W Stanach Zjednoczonych termin „alkohol” jest prawnie zdefiniowany jako każdy napój alkoholowy o zawartości alkoholu większej niż 20% objętości. Definicja ta obejmuje alkohole destylowane, a także wina wzmocnione i inne napoje fermentowane, które zostały wzmocnione dodatkowym alkoholem.

Dlatego też, chociaż termin „wódki” odnosi się konkretnie do destylowanych napojów alkoholowych o wysokiej zawartości alkoholu, „alkohol” jest terminem bardziej ogólnym, który może obejmować zarówno napoje spirytusowe, jak i inne napoje alkoholowe, których stężenie alkoholu przekracza określone stężenie.