Transcendencja psychiki poprzez integrację:
Dla Junga proces indywiduacji jest podróżą w kierunku większej pełni psychologicznej i samorealizacji. Poprzez indywiduację psychika może osiągnąć poczucie transcendencji lub nieśmiertelności na kilka sposobów:
1. Jedność Jaźni: Indywiduacja ma na celu integrację wszystkich aspektów jaźni, w tym świadomości i nieświadomości. To zjednoczenie przynosi poczucie kompletności, równowagi i odporności psychicznej, która pozwala jednostce przekroczyć ograniczenia ego i doświadczyć szerszego, bardziej uniwersalnego poczucia siebie.
2. Połączenie z nieświadomością zbiorową: Według Junga nieświadomość zbiorowa jest zbiornikiem uniwersalnych ludzkich doświadczeń i symboli wspólnych dla różnych kultur i czasów. Czerpiąc ze zbiorowej nieświadomości poprzez sny, introspekcję i analizę symboliczną, psychika może uzyskać dostęp do poczucia ponadczasowości i wzajemnych powiązań, zacierając granice osobistej egzystencji.
3. Symbolika i archetypy: Jung uważał, że psychika wyraża się poprzez symbole i archetypy. Rozumiejąc i interpretując symboliczne znaczenie snów i doświadczeń życiowych, jednostki mogą uzyskać wgląd w głębsze warstwy swojej psychiki i połączyć się z ponadczasowymi wzorcami ludzkiej egzystencji. To połączenie może wywołać poczucie wiecznych i trwałych aspektów umysłu.
4. Ekspresja twórcza: Jung postrzegał ekspresję twórczą jako drogę do samorealizacji i indywidualizacji. Poszukiwania artystyczne, pisanie i inne działania twórcze mogą zapewnić psychice ujście do autentycznego wyrażania się i przekraczania ograniczeń zwykłej rzeczywistości.
5. Synchroniczność: Synchroniczność, jako koncepcja wprowadzona przez Junga, opisuje znaczące zbiegi okoliczności lub powiązania pomiędzy pozornie niepowiązanymi wydarzeniami. Doświadczenie synchroniczności może stworzyć poczucie tajemnicy, wzajemnych powiązań i głębi życia wykraczającej poza codzienne zdarzenia.
W istocie nieśmiertelność psychiki w psychologii Junga nie polega na dosłownym sensie wiecznego istnienia po śmierci fizycznej, ale na potencjale jednostek do osiągnięcia większej psychologicznej głębi, mądrości i wzajemnych powiązań z nieświadomością zbiorową i uniwersalnymi wymiarami ludzkiego doświadczenia .