Tradycyjnie uważano, że chowańce to duchy, które przybierały zwierzęcą postać, aby służyć wiedźmie. W zamian za ich pomoc wiedźma zapewniała znajomemu pożywienie, schronienie i ochronę. Ponieważ jednak czarownice były często prześladowane za swoje przekonania, mogły zdecydować się na zachowanie swoich znajomych w tajemnicy.
We współczesnym czarostwie koncepcja chowańców ewoluowała.
- Niektóre czarownice nadal wierzą, że chowańce są prawdziwymi duchami, podczas gdy inne postrzegają je jako symbole mocy i mądrości wiedźmy.
- Chowańc nadal powszechnie odnosi się do każdego zwierzęcia, z którym wiedźma łączy bliską więź - w nowoczesnym ujęciu jest to zwierzę domowe. To zwierzę jest dla nich źródłem lojalności, mądrości, przyjaźni, wskazówek i pomocy.
Ostatecznie to od indywidualnej wiedźmy zależy, czym jest dla niej chowańc. To, czy ktoś zdecyduje się pracować w swojej praktyce ze znajomym, czy nie, jest jego wyborem.