Słowo „czarownica” pochodzi od staroangielskiego słowa „wicce”, które oznaczało po prostu „mądrą kobietę”. W rzeczywistości słowo to jest spokrewnione ze współczesnym angielskim słowem „dowcip” i było używane w odniesieniu do każdego, kto miał szczególną wiedzę lub umiejętności. Z czasem jednak słowo „czarownica” zaczęto kojarzyć z nadprzyrodzonymi mocami i złem. Było to częściowo spowodowane wpływem Kościoła chrześcijańskiego, który postrzegał czary jako formę herezji. W XVI wieku termin „czarownica” stał się synonimem „zła” i był używany do prześladowania tysięcy niewinnych ludzi.