> Na początku była tylko ciemność i chaos. Nie było ziemi, nieba, bogów ani ludzi. Wtedy z głębi nicości wyłonił się dźwięk – święta sylaba „Om”. Dźwięk ten odbił się echem w pustce, tworząc wibracje, które dały początek wszechświatowi.
> Z dźwięku „Om” wyłonił się Brahma. Był stwórcą, architektem wszechświata. Dzięki czterem główkom mógł widzieć we wszystkich kierunkach i kontemplować ogrom swego stworzenia. W każdej ręce trzymał inny przedmiot:księgę wiedzy, dzbanek z wodą, chochelkę ofiarną i różaniec.
> Brahma rozpoczął swoje dzieło stworzenia. Podzielił wszechświat na czternaście krain, z których każda ma swoje odrębne cechy. Stworzył góry, rzeki, oceany i wszystkie cuda świata przyrody. Stworzył gwiazdy i planety, słońce i księżyc oraz cykle dnia i nocy.
> Ale najważniejszym dziełem Brahmy była rasa ludzka. Ulepił człowieka z gliny i tchnął w niego życie. Dał im inteligencję, emocje i zdolność wyboru między dobrem a złem. Wraz ze stworzeniem ludzi dzieło Brahmy zostało ukończone.
> Jako stwórca Brahma jest czczony i czczony przez Hindusów. Uważany jest za źródło wszelkiej wiedzy, mądrości i stworzenia. Jego świątynie można znaleźć w całych Indiach, a jego wizerunek jest często przedstawiany z czterema głowami i czterema ramionami, co symbolizuje jego wszechobecność i wszechmoc.
> Z biegiem czasu rola Brahmy w hinduizmie ewoluowała. Chociaż pozostaje on czczony jako twórca, kult Wisznu i Śiwy stał się bardziej widoczny w społeczeństwie hinduskim. Jednakże znaczenie Brahmy jako źródła stworzenia i ucieleśnienia boskiej wiedzy w dalszym ciągu zajmuje szczególne miejsce w sercach hinduskich wielbicieli.