W XVII wieku wiara w czary była powszechna w Europie i Ameryce. Czarownice często oskarżano o uprawianie czarnej magii, co uznawano za poważne przestępstwo. W wielu przypadkach czarownice były sądzone i wykonywane za swoje rzekome zbrodnie.
Oto niektóre cechy powszechnie kojarzone z czarownicami w XVII wieku:
* Często były to kobiety. Większość czarownic oskarżonych o czary stanowiły kobiety. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że kobiety często były postrzegane jako osoby bardziej emocjonalne i irracjonalne niż mężczyźni, w związku z czym częściej ulegały pokusom diabła.
* Często byli biedni lub marginalizowani. Czarownice często pochodziły z niższych klas społecznych i często były postrzegane jako outsiderki lub dewiantki. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że czarownice często obwiniano za nieszczęścia, które spotykały bogatych i wpływowych.
* Często kojarzono je ze zwierzętami. Często mówiono, że czarownice mają chowańców, czyli zwierzęcych towarzyszy, którzy pomagali im w magii. Te chowańce mogą przybierać postać kotów, psów, ptaków lub innych zwierząt.
* Często postrzegano ich jako złych i niebezpiecznych. Czarownice często przedstawiano jako złe i niebezpieczne stworzenia, które potrafią wyrządzić wielką krzywdę. Dzieje się tak prawdopodobnie dlatego, że czarownice często obwiniano za różne nieszczęścia, takie jak nieurodzaje, choroby i wypadki.
* Mieli specjalne moce. Wierzono, że czarownice mają różnorodne nadprzyrodzone moce, w tym zdolność latania, zmiany kształtu, rzucania zaklęć i wyrządzania krzywdy innym.
Wiara w czary była w XVII wieku bardzo realną i potężną siłą, która miała znaczący wpływ na życie wielu ludzi.