Kontekst historyczny:
1. Przekonania religijne :W średniowieczu instytucje religijne, zwłaszcza Kościół katolicki, odegrały znaczącą rolę w kształtowaniu przekonań społecznych na temat czarów. Doktryna religijna uważała czary za akt herezji i bezpośrednie przeciwstawienie się naukom chrześcijańskim, wzbudzający wśród wierzących strach i przesądy.
2. Polowanie na czarownice :W latach 1400-1800 w Europie nastąpił okres znany jako „polowanie na czarownice”. W tamtych czasach wiele osób zostało fałszywie oskarżonych o uprawianie czarów na podstawie zwykłych podejrzeń lub osobistych skarg. Strach przed czarami szerzył się w miarę wykonywania egzekucji lub prześladowań bez solidnych dowodów.
3. Literatura popularna i mity: Książki takie jak „Malleus Maleficarum” (Młot na czarownice) z XV wieku szerzyły ponure opowieści o rzekomych mocach czarownic, wzmacniając negatywne stereotypy i strach wśród ludności. Opowieści ludowe i przesądy również utrwaliły wyobrażenie o czarownicach jako o złych i złowrogich istotach.
4. Dynamika społeczna i polityczna: W okresach niepokojów społecznych i politycznych obwinianie rzekomych czarownic umożliwiało ludziom radzenie sobie ze strachem i niepewnością. Odwracało uwagę od elity rządzącej i dawało poczucie kontroli w czasach chaosu.
5. Mizoginia i dyskryminacja ze względu na płeć: Wiele oskarżonych to kobiety, które kwestionują normy społeczne lub zagrażają męskiej władzy. Oskarżenia o czary były często wykorzystywane do uciszenia i ucisku kobiet, które odstąpiły od tradycyjnych ról płciowych.
Nowoczesne postrzeganie:
Obecnie strach przed czarownicami w dużej mierze zniknął w większości społeczeństw i wiele osób postrzega czarownice jako mityczne stworzenia lub pozytywne symbole władzy i nonkonformizmu. W miarę postępu społeczeństw sceptycyzm i krytyczne myślenie rzuciły wyzwanie irracjonalnym przekonaniom, które w przeszłości podsycały prześladowania tak zwanych czarownic.