1. Akumulacja karmy:Przez całe życie człowiek gromadzi „karmę”, która reprezentuje jego działania, niezależnie od tego, czy są dobre, czy złe. Dobre uczynki (Punya) i negatywne działania (Papa) kumulują się i tworzą zapis równowagi karmicznej danej osoby.
2. Bilans karmiczny:Mówi się, że pod koniec życia człowieka oceniany jest jego bilans karmiczny. Uważa się, że ci, którzy zgromadzili więcej dobrej karmy, prowadzili cnotliwe życie i mogą wznieść się do wyższej sfery lub odrodzić się w bardziej sprzyjających okolicznościach.
3. Odrodzenie:Uważa się, że w zależności od równowagi ich karmy jednostki odradzają się w różnych formach życia i warunkach. Na rodzaj odrodzenia, znany jako „Yoni”, wpływa status karmiczny danej osoby. Może to obejmować życie ludzkie lub narodziny jako bóstwo (dewa), zwierzę lub nawet roślina.
4. Lekcje i rozwój:Reinkarnacja jest postrzegana jako szansa dla duszy na naukę, rozwój i pracę poprzez wzorce karmiczne. Dzięki doświadczeniom życiowym i wyzwaniom jednostki mają szansę na postęp duchowy i poprawę swojej równowagi karmicznej.
5. Cykl transmigracji:Cykl reinkarnacji trwa aż do osiągnięcia przez duszę wyzwolenia (mokszy), czyli stanu wyzwolenia z niewoli karmicznej. Uważa się, że kiedy cała karma zostanie zrównoważona i przekroczona, jednostka osiąga oświecenie lub nirwanę, kończąc cykl odrodzenia.
6. Wolna wola i wybór:Chociaż ogólną zasadą jest koncepcja karmy wpływającej na reinkarnację, należy zauważyć, że wiele filozofii Wschodu również podkreśla znaczenie wolnej woli i wyboru. Jednostki mają moc podejmowania decyzji, które wpływają na ich status karmiczny, wpływając w ten sposób na ich przyszłe życie.
Warto wspomnieć, że koncepcja karmy i reinkarnacji może się różnić w zależności od różnych tradycji religijnych i filozoficznych, mogą też istnieć różne wierzenia i interpretacje. Każda tradycja może mieć swoje unikalne zrozumienie tego, jak karma wpływa na proces odrodzenia i konsekwencje działań.