1. Czary jako praktyka diabelska:
- Wierzono, że czarownice zawarły pakt z diabłem, przysięgając wierność w zamian za nadprzyrodzone moce.
- Pakt ten często obejmował formalną ceremonię lub spotkanie z diabłem, podczas którego wiedźma ofiarowała swoją duszę i otrzymała „znajomego” ducha lub demona, który jej pomagał.
2. Złe intencje i wrogość:
- Czarownice były powszechnie postrzegane jako agentki zła, które wykorzystywały swoje moce do wyrządzania krzywdy innym. Obwiniano ich za różne nieszczęścia, takie jak nieurodzaje, choroby, poronienia czy niewyjaśnione choroby.
- Według powszechnego przekonania czarownice stosowały uroki, zaklęcia, klątwy i inne formy magii, aby sprowadzić nieszczęście na swoje ofiary.
3. Stygmaty fizyczne i identyfikacja:
- Wierzono, że czarownice można rozpoznać po pewnych cechach fizycznych lub piętnach. Należą do nich deformacje ciała, pieprzyki, dziwne znamiona lub przebarwienia, które uważano za oznaki znaku diabła.
- Czarownicami były osoby zatrudnione do badania ludzi pod kątem jakichkolwiek dowodów tych fizycznych piętn.
4. Transformacja i zmiana kształtu:
- Uważano, że czarownice potrafią przybierać różne formy, takie jak zwierzęta (zwłaszcza koty, ropuchy i zające), a nawet przedmioty nieożywione.
- Wierzono, że te przemiany są ułatwiane przez ich chowańców lub przy pomocy Diabła.
5. Latanie i Sabat Czarownic:
- Popularny folklor przedstawiał czarownice uczestniczące w dzikich zgromadzeniach zwanych „Sabatem Czarownic”. Wierzono, że podczas tych wydarzeń czarownice odprawiały orgie, rytuały i uczty, którym przewodniczył sam Diabeł.
- Mówiono, że loty czarownic na szabat ułatwiają miotły lub inne magiczne środki.
6. Czary i płeć:
- Większość osób oskarżonych o czary w Anglii stanowiły kobiety. Mizoginia i kojarzenie kobiet ze słabościami, emocjonalnością i okultyzmem przyczyniły się do nadreprezentacji kobiet-czarownic w sprawach oskarżonych o czary.
Te błędne przekonania na temat czarownic stworzyły atmosferę strachu i podejrzeń w społeczeństwie jakobejskim. Połączenie zapału religijnego, niepokojów społecznych i powszechnej łatwowierności przyczyniło się do tragicznych prześladowań i procesów o czary w tamtym okresie.