1. Przeprosiny Papieża Jana Pawła II: W 2000 roku papież Jan Paweł II podczas przemówienia przed Papieską Akademią Nauk wydał oficjalne przeprosiny. Przyznał się do błędów popełnionych w przeszłości przez Kościół i wyraził ubolewanie z powodu cierpień spowodowanych prześladowaniami osób oskarżonych o czary.
2. Kardynał Joseph Ratzinger (późniejszy papież Benedykt XVI): W 2008 roku ówczesny kardynał Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI, wydał w imieniu Kongregacji Nauki Wiary dokument zatytułowany „Responsa ad dubia” (Odpowiedzi na wątpliwości). Dokument uznawał błędy i nadużycia popełnione podczas procesów o czary oraz wyrażał przywiązanie Kościoła do prawdy i sprawiedliwości.
3. Międzynarodowa Komisja Teologiczna: W 2009 roku Międzynarodowa Komisja Teologiczna, grupa teologów doradzająca Watykanowi, opublikowała dokument zatytułowany „Dar zbawienia”. Dokument ten zawierał część dotyczącą historycznej odpowiedzialności Kościoła za prześladowania kobiet oskarżonych o czary. Wyraził ubolewanie z powodu bólu i cierpienia spowodowanego tymi działaniami.
4. Konferencja Biskupów Francji: W 2015 roku Konferencja Episkopatu Francji wydała oświadczenie, w którym wyraziła ubolewanie z powodu roli Kościoła w prześladowaniu osób oskarżonych o czary we Francji. W oświadczeniu uznano niesprawiedliwość i cierpienie zadane w tym okresie niewinnym osobom.
5. Oświadczenie Watykanu: W 2018 roku Watykan wydał oświadczenie, w którym potwierdził odpowiedzialność Kościoła katolickiego za prześladowanie czarownic we wczesnym okresie nowożytnym. W oświadczeniu wyrażono żal i żal z powodu błędów popełnionych w przeszłości.
Oświadczenia te odzwierciedlają gotowość Kościoła katolickiego do przyznania się i przeproszenia za swoje historyczne zaangażowanie w prześladowania osób oskarżonych o czary. Stanowią one próbę zaradzenia niesprawiedliwości i cierpieniom spowodowanym w tych mrocznych okresach oraz promowania pojednania i zrozumienia.