Wczesne poglądy:Na początku swego panowania Elżbieta na ogół miała tolerancyjny pogląd wobec czarów. Była znana ze swojego pragmatyzmu i skupiała się na utrzymaniu porządku społecznego, zamiast energicznie zajmować się sprawami o czary.
Wpływ reformacji protestanckiej:Przekonania religijne Elżbiety, ukształtowane przez reformację angielską, wpłynęły na jej pogląd na czary. Protestantyzm odrzucił pewne katolickie rytuały i przesądy, co doprowadziło do zmniejszenia liczby procesów o czary w porównaniu do jej poprzedniczki, Marii I.
Sceptycyzm:Elżbieta wykazywała tendencje sceptyczne w stosunku do oskarżeń o czary. Według doniesień niechętnie opierała się wyłącznie na dowodach widmowych (zeznaniach opartych na snach lub wizjach) i uważała, że wiele oskarżeń jest fałszywych lub złośliwych.
Ustawa o czarach z 1563 r.:Za panowania Elżbiety uchwalono ustawę o czarach z 1563 r., która definiowała czary jako przestępstwo i karała je śmiercią. Jednak za czasów Elżbiety wykonano stosunkowo niewiele egzekucji za czary w porównaniu z późniejszymi okresami.
Podejście Elżbiety do procesów o czary:Pomimo istnienia Ustawy o czarach, Elżbieta miała tendencję do okazywania miłosierdzia w sprawach o czary. Często ułaskawiała oskarżone czarownice lub okazywała niechęć do ich ścigania. Wolała także kary alternatywne, takie jak wygnanie lub więzienie, zamiast surowych kar.
Skupienie się na porządku publicznym:Zamiast gorliwie karać rzekome czarownice, Elżbieta skupiała się głównie na dobrobycie i stabilności społeczeństwa. Jej celem było zapobieganie nieporządkowi i utrzymanie spokoju społecznego, zachowując jednocześnie umiarkowane podejście do oskarżeń o czary.
Zmiana opinii w późniejszym okresie jej panowania:W miarę postępu panowania Elżbiety można było dostrzec wyraźną zmianę w jej podejściu do czarów. Pod wpływem procesów o czary w Europie kontynentalnej i nacisków wpływowych osobistości religijnych, w późniejszych latach jej rządów zaostrzono środki przeciwko rzekomym czarom.
Ogólnie rzecz biorąc, królowa Elżbieta I wykazała się bardziej łagodną postawą wobec czarów w porównaniu z późniejszymi okresami w historii Anglii. Jej rządy charakteryzował się zarówno sceptycyzmem, jak i miłosierdziem, chociaż jej poglądy mogły się zmieniać w zależności od różnych czynników w trakcie jej panowania.