Popularny wizerunek średniowiecznej wiedźmy – starej kobiety z brodawkami i haczykowatym nosem na miotle – jest w dużej mierze wytworem późniejszego folkloru i literatury. W okresie, w którym miały miejsce polowania na czarownice (XIV-XVII wiek), nie było jednolitego przedstawienia wyglądu czarownicy. Tak naprawdę każdy – niezależnie od wyglądu – mógł zostać oskarżony o czary. Wyrzutki społeczne, kobiety niezależne, położne, uzdrowiciele, osoby ze zniekształceniami fizycznymi, wrogowie – każdy może paść ofiarą prześladowań opartych na wierze w siły nadprzyrodzone i złe pakty.