Prześladowania czarownic przybierały różne formy, w tym procesy i egzekucje. Czary uznawano za zbrodnię zarówno wobec Kościoła, jak i państwa. Próbowano zidentyfikować i ukarać osoby podejrzane o uprawianie czarów. Często procesy te opierały się na wątpliwych dowodach, takich jak plotki, pogłoski lub rzekoma zdolność identyfikowania czarownic na podstawie cech fizycznych.
Najbardziej znany przypadek polowań na czarownice miał miejsce w Salem w stanie Massachusetts w 1692 r. Procesy czarownic w Salem zakończyły się egzekucjami niewinnych osób na podstawie fałszywych oskarżeń o czary. Wydarzenie to zwróciło powszechną uwagę na niesprawiedliwość związaną z prześladowaniami czarownic.
Pod koniec XVII wieku wiara w czarownice i czary zaczęła zanikać. Naukowy sceptycyzm i krytyczne myślenie podważyły tradycyjne przekonania, prowadząc do stopniowej zmiany postaw społecznych. Ostatecznie histeria i prześladowania wokół czarownic osłabły, a idea czarów była coraz częściej postrzegana jako przesąd.