- Przekonania religijne :Nauka Kościoła anglikańskiego i innych wyznań protestanckich w tamtym czasie podkreślała istnienie i moc sił zła, w tym czarów. Te ramy religijne sprawiły, że ludzie byli bardziej otwarci na ideę czarownic i czarów.
- Napięcia społeczne :Era Stuarta naznaczona była napięciami religijnymi i politycznymi między różnymi frakcjami, a oskarżenia o czary były czasami wykorzystywane jako sposób na wyrównanie osobistych rachunków lub obranie za cel osób postrzeganych jako osoby z zewnątrz lub zagrożenie.
- Przesądy i folklor :Angielska kultura i folklor mają długą historię wierzeń w istoty i praktyki nadprzyrodzone, w tym w czarownice i czary. Te przesądy i wierzenia ludowe dodatkowo przyczyniły się do powszechnej wiary w czary.
- Polowania i procesy na czarownice :W okresie Stuartów wzrosła liczba polowań i procesów na czarownice, co jeszcze bardziej wzmocniło wiarę w czary. Osławione procesy czarownic tamtych czasów, takie jak procesy czarownic w Pendle w 1612 r., stworzyły atmosferę strachu i wzmocniły postrzeganie czarownic jako realnego i niebezpiecznego zagrożenia.
- Wyznania :Wiele oskarżonych czarownic przyznało się do praktykowania czarów pod presją, torturami lub z prawdziwej wiary we własne nadprzyrodzone zdolności. Wyznania te dodały wiarygodności idei czarownic i czarów oraz przyczyniły się do publicznego postrzegania ich istnienia.
- Ograniczenia naukowe :Naukowe zrozumienie i sceptycyzm nie były tak powszechne w okresie Stuarta, jak były później. Ludzie zwykle polegali na nadprzyrodzonych wyjaśnieniach wydarzeń lub zjawisk, których nie mogli zrozumieć, a czary często odwoływano się do wyjaśnienia niewyjaśnionych okoliczności lub nieszczęść.
Należy zauważyć, że chociaż wiara w czary była szeroko rozpowszechniona w okresie Stuartów, były też osoby, które kwestionowały i kwestionowały te przekonania, torując drogę bardziej sceptycznemu podejściu do czarów i twierdzeń o zjawiskach nadprzyrodzonych.