1. Doświadczenia z dzieciństwa:Doświadczenia Jamesa z dzieciństwa w Szkocji odegrały rolę w jego zaabsorbowaniu czarami. Podczas niesławnych procesów o czary w North Berwick w 1590 r. James pełnił funkcję komisarza badającego zarzuty o czary i uczestniczącego w przesłuchaniach oskarżonych. Wydarzenia te wywarły na nim silne wrażenie i wpłynęły na jego późniejsze przekonania.
2. Strach i przesądy:Król Jakub pozostawał pod głębokim wpływem popularnych w tamtym czasie lęków i przesądów dotyczących czarów. Był naprawdę zaniepokojony potencjalnym zagrożeniem, jakie stanowią czarownice i wierzył w ich zdolność do wyrządzania krzywdy jednostkom, wywoływania chorób i zakłócania porządku społecznego.
3. Przekonania teologiczne:Przekonania religijne Jakuba przyczyniły się do jego spojrzenia na czary. Wierzył w dosłowną interpretację Biblii, zwłaszcza fragmentów potępiających czary. Jego poglądy teologiczne były zbieżne z panującymi w tamtym czasie przekonaniami religijnymi, które uważały czary za grzech i pogwałcenie prawa Bożego.
4. Względy polityczne:W XVI i XVII wieku czary często splatały się z konfliktami politycznymi i religijnymi. James wykorzystał oskarżenia o czary, aby umocnić władzę i wyeliminować rywali politycznych. Ścigając i karząc podejrzane czarownice, miał na celu utrzymanie porządku społecznego i egzekwowanie zgodności religijnej w swoim królestwie.
5. Publikacja „Demonologii”:zainteresowanie Jakuba czarami doprowadziło go do napisania książki „Daemonologie” w 1597 r. Publikacja ta jeszcze bardziej ugruntowała jego reputację jako autorytetu w tej dziedzinie i przyczyniła się do rozpowszechnienia jego poglądów na temat czarów w całej Europie.
Przez całe swoje panowanie król Jakub I odegrał kluczową rolę w ściganiu podejrzanych o czary, co doprowadziło do egzekucji wielu osób oskarżonych o czary. Jego niezachwiana wiara w czary wywarła głęboki wpływ na zapał do polowań na czarownice, który miał miejsce w jego czasach, oraz na dziedzictwo prześladowań za czary, które trwały przez wiele lat po jego śmierci.