Oto dlaczego:
* Wiara w duchy jest starożytna: Wiara w duchy i życie pozagrobowe poprzedzają zarejestrowaną historię. Historie o duchach i objawieniach prawdopodobnie istniały na długo przed pisemnym językiem.
* Wczesne zapisy są rzadkie: Wiele wczesnych relacji duchów zostało przekazanych przez tradycję ustną, co utrudnia określenie ich dokładnego pochodzenia. Przeżycie pisemne zapisy ze starożytnych cywilizacji często koncentrują się na przekonaniach religijnych i mitologii, które często obejmują elementy nadprzyrodzonych.
* Definiowanie „obserwacji duchów” jest subiektywne: To, co stanowi „obserwację duchów”, może być niejasne. Czy był to ulotny cień, bezcielesny głos, czy objawienie pełnego ciała? Różne kultury mają różne interpretacje tych zjawisk.
Niektóre z najwcześniej udokumentowanych relacji z zjawisk podobnych do ducha obejmują:
* starożytne teksty egipskie: Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe i mieli skomplikowane rytuały dla zmarłych. Niektóre teksty wspominają o duchach powracających do świata żywych.
* mitologia grecka i rzymska: Kultury te miały historie o duchach, widmach i mściwych duchach, które nawiedzały żywych.
* średniowieczna Europa: W okresie po upadku Imperium Rzymskiego odrodzono zainteresowanie nadprzyrodzonymi. Opowieści o duchach i nawiedzania stały się popularne, często związane z przekonaniami religijnymi i folklorami.
Chociaż niemożliwe jest wskazanie pierwszego nagranego widoku ducha, jasne jest, że wiara w nadprzyrodzona jest częścią ludzkiej kultury od stuleci.