* Definicja „Ghost”: Nie ma naukowego konsensusu co do tego, co stanowi „prawdziwy duch”. Czy to duch bezcielesny? Odcisk energii resztkowej? Halucynacja? Różne kultury i przekonania mają bardzo różne interpretacje.
* Dowody: Większość opowieści o duchach opiera się na anegdotycznych dowodach, relacjach osobistych lub niewyjaśnionych zjawiskach, które mogą mieć naturalne wyjaśnienia. Nie ma konkretnego dowodu naukowego, że istnieją duchy.
* Rekordy historyczne: Zapisy o upiornych spotkaniach są często subiektywne i zawodne. Mogą być ozdobione, źle interpretowane lub po prostu sfabrykowane.
Oto kilka przykładów wczesnych historii duchów i badań paranormalnych:
* Starożytne historie duchów rzymskich: Literatura rzymska wspomina o duchach i objawieniach. Plutarch opisuje ducha Juliuszowi Cezarowi.
* średniowieczne konta europejskie: Od XIV do XIV wieku powszechne były historie o nawiedzonych domach, występach spektralnych i demonicznych posiadania.
* The Salem Witch Trials (1692): To nie jest bezpośrednio związane z duchami, to niesławne wydarzenie pokazało moc wiary w nadprzyrodzone i niebezpieczeństwa masowej histerii.
* XIX i XIX -wieczny spirytyzm: Powstanie spirytyzmu w XIX wieku doprowadziło do zorganizowanych seansów i mediów, które twierdzą, że komunikuje się z umarłymi.
Podsumowując: Chociaż nie ma ostatecznej odpowiedzi na to, gdzie i kiedy znaleziono „pierwszy prawdziwy duch”, jasne jest, że historie o duchach i nadprzyrodzonych są częścią ludzkiej kultury od stuleci.