1. Starożytna Mezopotamia:
- W mitologii starożytnej Mezopotamii znajdują się odniesienia do stworzeń znanych jako „ekimmu” lub „lilitu”. Wierzono, że istoty te to demony lub złe duchy, które żywią się ludzką krwią i wyrządzają krzywdę żywym.
2. Folklor słowiański:
- Folklor wschodnioeuropejski i słowiański ma bogatą tradycję legend o wampirach. Uważa się, że samo określenie „wampir” pochodzi od słowiańskiego słowa „upir” lub „wampir”. Słowiańskie wampiry były często przedstawiane jako krwiopijne stworzenia, które mogły powstać z martwych i zachować ludzką inteligencję i przebiegłość.
3. Starożytna mitologia grecka:
- Niektóre elementy mitologii wampirów mogą mieć korzenie w wierzeniach starożytnych Greków. Grecka mitologiczna postać Lamii była żeńskim demonem, który żerował na dzieciach i pił ich krew. Historia Empusy, innej greckiej postaci mitologicznej, również ma podobieństwa z legendami o wampirach.
4. Mitologia chińska:
- W mitologii chińskiej istnieją opowieści o stworzeniach zwanych „jiangshi” lub „skaczącymi zwłokami”. Były to ożywione zwłoki, o których mówiono, że skaczą nocą i żywią się krwią żywych.
5. Folklor Ameryki Południowej:
- Niektóre postacie przypominające wampiry pojawiają się w folklorze Ameryki Południowej, np. „chupacabra” w Portoryko i „ptak piasa” w legendach indiańskich.
6. Literatura gotycka:
- Współczesna koncepcja wampirów została w znaczący sposób ukształtowana przez literaturę gotycką. Wpływowa powieść Brama Stokera „Dracula” (1897) spopularyzowała ideę charyzmatycznego i wyrafinowanego wampira oraz ugruntowała wiele tropów i cech kojarzonych z dzisiejszymi wampirami.
Ogólnie rzecz biorąc, mity i legendy o wampirach zostały ukształtowane przez połączenie starożytnego folkloru, wierzeń kulturowych, wpływów literackich i twórczych dzieł gawędziarzy na przestrzeni wieków.