1. Folklor wschodnioeuropejski :W słowiańskim folklorze wiara w wampiry (upiry lub wiszchi) jest głęboko zakorzeniona. Zgodnie z tymi tradycjami wampiry powstają, gdy ktoś umiera przedwcześnie, często w wyniku gwałtownej śmierci, samobójstwa lub ekskomuniki z kościoła. Wierzono, że ich dusza nie mogła znaleźć odpoczynku i pozostawała uwięziona w ciele, zamieniając je w nieumarłe stworzenia, które muszą żywić się ludzką krwią.
2. Mitologia grecka :W mitologii greckiej niektóre historie wspominają o istotach nadprzyrodzonych pijących krew. Na przykład Empusae, żeńskie demony o brązowych nogach i żądne ludzkiej krwi, są uważane za wczesne prototypy wampirów. Choć nie są one dokładnie synonimami współczesnych koncepcji wampirów, te mityczne postacie przyczyniły się do powstania popularnych obrazów i legend otaczających krwiożercze stworzenia.
3. Folklor rumuński :W rumuńskim folklorze koncepcja strzygi lub strzygi morti („umarła”) obejmuje różne typy nieumarłych istot, w tym wampiry, moroje i pricolici. Wierzono, że te stworzenia powstają z grobów i wędrują nocą, żerując na żywych i wyrządzając szkody społeczności.
4. Legendy siedmiogrodzkie :Transylwania, region w Rumunii, często kojarzony jest z historią wampirów. Postać Włada Palownika, XV-wiecznego władcy znanego ze swojej brutalności, była mitologizowana i często łączona z koncepcją wampiryzmu.
Należy zauważyć, że chociaż są to niektóre z powszechnie cytowanych początków wampirów, istnieją różnice i interpretacje w różnych kulturach, regionach i okresach historii.