YouTube Spoken Word Edition
* Neptun często kojarzy się ze snami, obrazami, mitami, metaforami i wyobraźnią. Jednocześnie Neptun jest planetą poddania się, oddania i transcendencji. Oczywiście Neptun to także planeta odurzenia, urojeń, fantazji i trucizny. Skąd więc główna dychotomia?
* Ponieważ w tym świecie codziennie mamy do czynienia z dynamiką „wybierz swoją truciznę”. Ponieważ u podstaw naszej egzystencji z chwili na chwilę leży strach przed teraźniejszością, przed tym, co jest wewnątrz, kim jesteśmy i przed naszym boskim źródłem. Ponieważ mamy wszelkie powody, by dać się porwać rozproszeniom, sięgając niczym planetarne dłonie na przenośniku taśmowym nad naszymi głowami, aby uniknąć nieskończonej miłości teraźniejszości.
* A więc wybór jest realny. Wybór między miłością a oddaniem, upojeniem, fantazjami i złudzeniami jest stale obecnym pytaniem. To pytanie, które stoi na pierwszym planie naszej wolności, którą musimy zlokalizować „wewnątrz”.
* Co ciekawe, wybór miłości i oddania, ten wybór, dokonywany raz po raz, prowadzi najpierw do trzeźwości, ale w końcu do odurzenia. Po prostu upojeniem życia duchowego jest miłość, która jest prawdziwa. Miłość jest naturą prawdziwego świata. Prawdziwego ja. Prawdziwej jaźni jaźni. To więcej niż odurzające. To odurzające ORAZ prawdziwe. Ponieważ to jest miłość.
* Prawdziwa trzeźwość pojawia się, gdy dostrzegamy moc fantazji. Kiedy rozpoznamy rzeczywistość wyobraźni. Myśli. Bogów. Kiedy zdajemy sobie sprawę, że jesteśmy tak regularnie bezradni wobec ich potężnych prądów, wtedy rozumiemy, kim jesteśmy i gdzie jesteśmy. Przechodzimy od pychy do pokory. I właśnie z tej pokory zaczynamy dostrzegać nawet najdrobniejszy przebłysk prawdziwego zakresu, głębi i rozmiaru absolutu. Dostrzegamy, że nigdy się nie urodziliśmy i nigdy nie umrzemy. I zaczynamy się zastanawiać, po prostu zastanawiać się nad możliwością okrzyku „Alleluja!”
* Tak więc poddanie się boskości, poczucie braku kontroli, ostatecznie prowadzi nas z powrotem do miłości. Do właściwego wykorzystania naszej wolnej woli. Prowadzi nas z powrotem do uwielbienia, zachwytu, uwielbienia, intymności, służby i miłości, słodyczy, miłości. Miłość Boża, która wszystko nasyca, wzywa do wszystkiego, trzyma wszystko, nadaje wszystkiemu jednocześnie autonomię, godność, różnice i jedność.
* Nie ma sposobu, aby stać się trzeźwym bez żywego rozróżnienia między rzeczywistością a nierzeczywistością. A jednak celem nie jest trzeźwość. Trzeźwość jest środkiem, dzięki któremu rzeczywistość może zacząć się pojawiać i zaprowadzić nas w najbardziej realną fantazję ze wszystkich, którą jest osobista i nieskończona miłość.
* Tak więc, gdy Księżyc w pełni i Neptun spotykają się, piszę ten krótki Psalm. W chwale magii i mistycyzmu prawdziwej trzeźwości. Nie byłoby mnie tutaj, gdybym ani razu nie wytrzeźwiał na poziomie materialnym. Jak na ironię, zabrał mnie tam zmieniający umysł nauczyciel roślin z Amazonii. Ale tylko podążanie za praktykami oddania nauczonymi z tych uzdrawiających doświadczeń, kultywowanie ich z biegiem czasu, doprowadziło od zwykłej trzeźwości do wewnętrznego doświadczenia miłości i oddania, prawdziwego świata miłości. Podejrzewam, że ostatecznie wszyscy szukamy tego świata przez cały czas. Chcemy prawdziwej rzeczy, ponieważ wiemy, że jest niesamowita.
Modlitwa:Pomóż nam zobaczyć swoją rzeczywistość, pomóż nam zobaczyć miłość i pomóż nam znaleźć świętą trzeźwość.