Dzisiaj Księżyc w pełni spada na oś Ryby/Panna, angażując również Jowisza w Pannie i Neptuna w Rybach. Ogólnie bardzo pozytywne, wierne, natchnione, romantyczne, wizjonerskie, pomysłowe i religijne uczucie pełni Księżyca w tej skądinąd bardzo „przyziemnej” porze roku.
Opozycja Jowisz/Neptun często wzmacnia wszystko, od kolory i dźwięki, uczucia i pięć zmysłów. Z Jowiszem w Pannie mamy coś w rodzaju obrazu bardzo starannego i skrupulatnego brygadzisty, kapłana lub kapłanki lub nadzorcy, a z Neptunem i Księżycem w Rybach mamy coś w rodzaju poety, torturowanego artysty, wędrownego mistyka lub szalejącego wariata. Połącz te dwa elementy, być może nieco ze sobą sprzeczne, i masz jeden z następujących tematów:
* Chaos organizacyjny
* Romantyczna krzątanina
* Organizacja artystyczna lub estetyczna lub kierownictwo
* Natchniona lub maniakalna dbałość o szczegóły
* Małe doznania stają się bramą do niebiańskich królestw
* Powody do zwątpienia ustępują miejsca przytłaczającym powodom do wiary i tam iz powrotem
* Artystyczny stany zadumy lub fugi
* Transmisje
* Zabójcy snów a natchnieni wierzący
* Szaleństwo, obsesja, zmartwienie, zamieszanie, irytacja, przejawy psychosomatyczne
Idea religii lub duchowa innowacja lub kreatywność to coś, co przyjmujemy za pewnik. Mamy tendencję do kurczowego trzymania się przeszłości, tak jak różne dawne technologie religijne nie mają własnych historii genetycznych. Zapominamy, że buddyzm, chrześcijaństwo i taoizm oraz wiele innych religii było inspirowanych epokami historii, proroczymi nauczycielami i twórczymi falami inspiracji. Dlaczego wnikliwość religijna miałaby być nieuleczalna? Dlaczego duchową prawdę należy zapisywać i czytać na kamiennych tablicach? Nawet jeśli kamienne tablice wyglądają całkiem seksownie… czy nie jest również prawdą, że religijne objawienie dzieje się wokół nas cały czas, stopniowo zmywając wygładzając stare rzeźby… wygładzając skały wieków?
W ten weekend może dostrzeżemy nie tylko przywrócenie wiary, porządku lub nadziei w jakiejś dziedzinie naszego życia, ale może też zobaczymy coś w rodzaju zupełnie nowej wizji tego, jak wygląda i czuje boskość . Może sama boskość zmienia się tak samo, jak lubimy myśleć, że zawsze pozostaje taka sama.
Czym jest modlitwa? Co jeśli to nic innego jak sposób, w jaki rzeczy się organizują, jakby przez przedłużenie niewidzialnych dłoni i stóp, aż w pewnym momencie uświadamiamy sobie poruszanie się osoby poruszającej się i przypominamy sobie słowa „to jest dobre”. A jeśli modlitwa to nic innego jak ten proces, uświadamiany jak podążanie za ciągiem pieśni, która jest tylko jedną nutą przed nami.
Nawet gdy poruszając się z muzyką, znajdujemy się w śmierci , choroba czy cierpienie…kiedy widzimy, że ruch wyraźnie prowadzi nas na czele i uczciwie się zastanawiamy…pamiętając, że wszystko też umiera na swój sposób…naturalne staje się powiedzenie „jest dobrze”.
Stare znaczenie słowa „dobry” oznaczało coś w rodzaju „całość i odpowiednia”.
Pomysł „lepszy” nie musi być częścią słowa „dobry”, podobnie jak słowo „cnotliwy” kiedyś oznaczało coś tak prostego, jak siła lub wigor tkwiący w rzeczy.
Modlitwa:przypomnij nam o mocy słów i imion, które nam podarowano, dostępnej w każdej chwili przez stałą sercem i spokojnym umysłem, powtarzając raz za razem:„to jest dobre”.