Brobdingnagian to termin używany do opisania czegoś lub kogoś o ogromnych rozmiarach. Zostało ukute przez angielskiego autora Jonathana Swifta w jego powieści Podróże Guliwera z 1726 roku. W książce Brobdingnag to nazwa fikcyjnej wyspy zamieszkanej przez gigantycznych ludzi, na której bohater Lemuel Guliwer trafia po rozbiciu swojego statku. Brobdingnagianie są opisywani jako dwanaście razy wyżsi od Guliwera, który ma sześć stóp wzrostu. Oznacza to, że przeciętny Brobdingnagian miałby około 72 stóp wzrostu. Są również opisywani jako bardzo silni, a jeden Brobdingnagianin jest w stanie podnieść Guliwera jedną ręką. Brobdingnagowie to pokojowy naród, ale są też bardzo ciekawi Guliwera i często traktują go jak zwierzaka.