Oto najważniejsze punkty dotyczące nakłucia kapilarnego:
Procedura:
1. Wybór witryny: Miejscem wkłucia jest zazwyczaj czubek palca, ale może to być również pięta lub płatek ucha.
2. Czyszczenie: Wybrany obszar czyści się alkoholem lub innym środkiem dezynfekującym w celu zapewnienia sterylności.
3. Przebicie: Do nakłucia skóry używa się lancetu lub małej igły, zwykle wystarczającej do wytworzenia małej kropli krwi.
Kolekcja:
1. Pobieranie krwi: Kropla krwi tworząca się na powierzchni skóry jest zbierana za pomocą rurki kapilarnej. Delikatne dotknięcie skóry końcówką rurki powoduje napływ krwi do rurki na zasadzie działania kapilarnego.
2. Napełnianie: Rurka kapilarna jest napełniona do pożądanego poziomu, zapewniając pobranie wystarczającej ilości krwi do zamierzonego badania.
Cel:
Krew włośniczkowa może być wykorzystywana do różnych badań krwi i badań klinicznych, w tym:
- Hemoglobina/Hematokryt: Krew włośniczkowa może oszacować poziom hemoglobiny i stężenie czerwonych krwinek (hematokryt).
- Monitorowanie poziomu glukozy: Jest szeroko stosowany w leczeniu cukrzycy do pomiaru poziomu glukozy we krwi w ciągu dnia.
- Analiza gazometrii krwi: Analiza gazometryczna krwi włośniczkowej umożliwia ocenę ciśnienia parcjalnego gazów, takich jak tlen i dwutlenek węgla, a także poziomu pH i elektrolitów.
- Badania przesiewowe noworodków: Krew włośniczkowa jest wykorzystywana w badaniach przesiewowych noworodków w celu wykrycia różnych zaburzeń genetycznych i nieprawidłowości metabolicznych.
- morfologia i rozmazy krwi: Krew włośniczkowa może być używana do tworzenia rozmazów krwi do badania komórek krwi pod mikroskopem.
Nakłucie kapilarne jest zabiegiem małoinwazyjnym i jest na ogół dobrze tolerowane przez pacjentów. Jednakże istotne jest, aby pracownicy służby zdrowia zostali odpowiednio przeszkoleni w celu prawidłowego wykonania zabiegu, zapewniając bezpieczeństwo pacjenta i dokładne pobranie krwi do celów diagnostycznych.