2. Brak mocy predykcyjnej: Prawdziwe nauki mają zdolność przewidywania, co oznacza, że mogą dokonywać dokładnych przewidywań w oparciu o ustalone teorie. W przypadku astrologii przewidywania są często niejasne, subiektywne i pozbawione możliwych do sprawdzenia wyników. Prognozy astrologiczne opierają się na interpretacji układu planet i ich rzekomych wpływów, ale nie ma spójnych ani dających się przetestować ram umożliwiających dokonywanie dokładnych przewidywań.
3. Brak falsyfikowalności: Krytycznym aspektem wiedzy naukowej jest falsyfikowalność, co oznacza, że hipotezę można potencjalnie obalić w drodze eksperymentów. Astrologii brakuje tej cechy, ponieważ nie można jej w znaczący sposób falsyfikować. Wydaje się, że żadna liczba sprzecznych obserwacji ani dowodów nie obala wierzeń astrologicznych, co czyni je nienaukowymi.
4. Subiektywność i stronniczość: Badania naukowe mają na celu zapewnienie obiektywizmu poprzez minimalizowanie uprzedzeń i stosowanie standardowych metodologii. Jednak astrologia jest wysoce subiektywna, ponieważ w dużej mierze opiera się na osobistych interpretacjach i przekonaniach astrologów. W astrologii powszechny jest błąd konfirmacji, polegający na tym, że ludzie mają tendencję do szukania informacji potwierdzających ich dotychczasowe przekonania.
5. Brak rygorystycznej metodologii: Badania naukowe prowadzone są według rygorystycznych metodologii obejmujących eksperymenty, replikację, recenzowanie i analizę statystyczną. Astrologii brakuje takiego rygoru metodologicznego i często opiera się na założeniach, których nie można sprawdzić empirycznie. Nie przestrzega zasad badań naukowych i testowania hipotez.
6. Ograniczone podstawy teoretyczne: Teorie naukowe opierają się na ugruntowanych zasadach i sprawdzonych hipotezach. Astrologii brakuje spójnych i kompleksowych ram teoretycznych, które mogłyby wyjaśnić jej twierdzenia. Jego podstawy są zakorzenione w starożytnych wierzeniach i tradycjach, a nie w dowodach empirycznych lub współczesnym rozumieniu naukowym.
Podsumowując, astrologię uważa się za pseudonaukę ze względu na jej oparcie na subiektywnych interpretacjach, brak mocy predykcyjnej, brak dowodów empirycznych i odporność na fałszowanie. Odchodzi od rygorystycznych metodologii, testów empirycznych i falsyfikowalności, które charakteryzują prawdziwe nauki.