1. Mezopotamia (Babilon i Sumeria):
- Astrologia ma swoje najwcześniejsze korzenie w Mezopotamii, szczególnie w starożytnych cywilizacjach Babilonu i Sumeru około 3000 lat p.n.e.
- Babilończycy prowadzili systematyczne obserwacje ciał niebieskich i opracowali szczegółowe systemy astrologiczne.
- Rejestrowali wydarzenia astronomiczne i na ich podstawie przewidywali wydarzenia na Ziemi. Astrologia babilońska znacząco wpłynęła na późniejsze zachodnie tradycje astrologiczne.
2. Starożytny Egipt:
- Astrologię praktykowano także w starożytnym Egipcie, gdzie obserwowano ruch ciał niebieskich i łączono go z boskimi wpływami.
- Astrologia egipska była powiązana z wierzeniami religijnymi, rządami faraonów i przepowiedniami zjawisk naturalnych, takich jak powodzie i susze.
3. Grecja:
- Greccy filozofowie i astronomowie znacząco przyczynili się do rozwoju astrologii.
- Greccy astronomowie, tacy jak Arystarch z Samos i Klaudiusz Ptolemeusz, odegrali wpływową rolę w łączeniu wiedzy astronomicznej z astrologią.
- Dzieło Ptolemeusza „Tetrabiblos” stało się przez stulecia jednym z najczęściej używanych tekstów astrologicznych w kulturze zachodniej.
4. Indie (astrologia wedyjska):
- W starożytnych Indiach kultura wedyjska rozwinęła system astrologiczny znany jako astrologia dźjotisz lub astrologia wedyjska.
- Astrologia wedyjska sięga co najmniej drugiego tysiąclecia p.n.e. i kładzie nacisk na związek pomiędzy ciałami niebieskimi, życiem jednostki i karmą.
- Jest to nadal powszechnie praktykowane w Indiach.
5. Chiny (astrologia chińska):
- Chińska astrologia ma swoje korzenie w starożytnej chińskiej filozofii i astronomii.
- Pojawił się w czasach dynastii Shang (XVI-XI wiek p.n.e.) i rozwinął się dalej w czasach dynastii Zhou (XI-III wiek p.n.e.).
- Astrologia chińska do przewidywania używa chińskiego zodiaku oraz systemu „niebiańskich pni” i „ziemskich gałęzi”.
Należy zauważyć, że choć astrologia ma starożytne korzenie, wielu współczesnych naukowców nie uważa jej za uzasadnioną praktykę naukową ze względu na brak dowodów empirycznych na poparcie jej twierdzeń o przewidywaniu przyszłych wydarzeń na podstawie ułożenia ciał niebieskich i pozycji planet.