Obserwuj łaskawy ruch Wenus w znaku Panny, a przekonasz się, że jest tam po prostu idealna, gotowa wskoczyć na każdy kompromis, aby uszczęśliwić innych i poświęcić się dla większego dobra. To wiedźma przygotowująca lekarstwa dla wszystkich rannych lub cierpiących, kobieta ciężko pracująca, aby utrzymać swoją rodzinę i związek pełen „zdrowej” krytyki i racjonalnego zrozumienia między dwoma partnerami. Jej problem wychodzi na jaw, gdy dostarczając smakołyki rodzinie, partnerowi i całemu światu, zapomina tańczyć, inspirować się i zakochiwać. To jest przejście Wenus, które sprawi, że będziemy kwestionować nasz stan zadowolenia, nasze miłosne więzi i naszych partnerów, sprawiając, że zastanawiamy się, czy możemy zrobić lepiej i na co naprawdę zasługujemy w życiu.
Emocje na lepsze lub gorsze
Często nie zdajemy sobie sprawy, że negatywne emocje są tak samo silne i hipnotyzujące, jak te, które uważamy za dobre. Nadejdzie ekstremalne szczęście, stojąc obok naszego potencjału smutku, ponieważ są to dwie strony tej samej monety, tak jak wszystkie przeciwieństwa, jakie można sobie wyobrazić w ciągu życia. Jedynym sposobem, aby zawsze widzieć pozytywną stronę, jest utrzymanie jej w równowadze i podejście do niej pod każdym względem, widząc ją realistycznie i taką, jaka jest. Kiedy decydujemy się zamknąć jedno oko lub oba, aby uniknąć zranienia, również odrzucamy potencjał szczęścia, nawet nie rozumiejąc, że to robimy.
W każdym związku nierozwiązane niezadowolenie i potrzeba przekopania się przez ideał prowadzi do frustracji, frustracji prowadzącej do gniewu, a w końcu do urazy. Bezsilność niemożliwych rozwiązań i nasza niezdolność do zmiany okoliczności lub osoby stojącej przed nami łatwo przejmują kontrolę, gdy kielich się napełni. To właśnie te negatywne emocje pokazują nam, kim jesteśmy, czego chcemy, a czego nie chcemy w życiu i czego jeszcze nie musimy zaakceptować w naszej naturze, aby otworzyć się na właściwą osobę, która idealnie pasuje do naszej osobowości.
Akceptacja
Aby błyszczeć jak my przed innymi, musimy zrozumieć nasze piękno w całej jego naturalnej doskonałości. Nie można zaakceptować nikogo innego, jeśli nie akceptujemy własnych wad i błędów. Osąd przychodzi łatwo, kiedy nigdy nie jesteśmy wystarczająco dobrzy, będąc ludźmi. Perfekcjonizm może doskonale przydać się w naszym zawodzie i dbałość o szczegóły intelektualnie wyższa, ale jeśli chodzi o miłość, po której następuje natchnienie i piękno, perfekcjonizm jest przestarzały, a nawet stoi na przeszkodzie naszej zdolności do relaksu i uśmiechu. Aby znaleźć równowagę między tymi dwoma, musimy jednocześnie zachować elastyczność i czujność, podnosząc naszą świadomość wysoko i odkrywając sposoby na życie ideałem w prawdziwym świecie.
Zamknij oczy i wyobraź sobie swojego partnera lub inną osobę, z którą czujesz się blisko, jako niedoskonałą, wadliwą, niewłaściwą, niechlujną, chaotyczną, nudną i nadmiernie krytyczną. Czy mimo to możesz ich szanować? Czy widzisz ich takimi, jakimi są bez oczekiwań, nigdy nie przekraczając ich osobistych granic? To, co musimy zaakceptować u innych, zawsze jest niespodzianką, ponieważ wszyscy na początku robimy najlepsze wrażenie. Naszą pierwotną potrzebą jest ukrycie naszych wad, ukazywanie siebie jako silnych i odpornych, dobrych rodziców, aby nadać całemu gatunkowi właściwy kierunek. Pozornie potężne, piękne i doskonałe jest tym, co czyni z nas dobry materiał genetyczny. W naszej zwierzęcej naturze leży pokazywanie naszych cech i ukrywanie naszych blizn, instynktownie świadomi faktu, że nie będziemy chcieli, jeśli zostaniemy uszkodzeni. Paradoks kryje się w tym, że wszyscy jesteśmy tak samo uszkodzeni, a jasne, oczywiste emocje prowadzą do silnego serca i prawdziwej mocy, która promieniuje z naszego rdzenia.
„Niewłaściwi” partnerzy i związki karmiczne
Niezwykle łatwo jest nazwać niektóre nasze relacje „karmicznymi”, próbując wyjaśnić ich wady, bo takie są naprawdę wszystkie. Manifestacja naszego wewnętrznego poczucia osobistych szkód emocjonalnych jest tym, co sprowadza niektórych „niewłaściwych” ludzi do naszego życia, przypominając nam o naszych własnych słabościach i rzeczach, które musimy zmienić, aby stać się silniejszymi. Pracując nad własną satysfakcją i poczuciem osobistej wartości, dowiadujemy się, że uwolnienie się od toksycznych więzi nie jest tak trudne, jak mogliśmy sądzić na początku. Ten proces dojrzewania emocjonalnego może nigdy nie nadejść u niektórych, a dla innych może być naturalny. W każdym razie osoba stojąca przed nami niesie nasze lekcje w takim samym stopniu, jak niesie wsparcie i miłość. Aby dodać do tego, nie ma porównania między dwojgiem ludzi, ponieważ nasze zadania są różne, a nasze dusze są ostatecznie równe.
Złudzenia, którym chcemy się poświęcić, i ideały, których pragniemy na tyle mocno, by zmusić się do patrzenia na rzeczy, których po prostu nie ma, sprawiają, że nasze romantyczne życie staje się niełatwe. Widząc innych takimi, jakimi są, pozostawiając miejsce na wszystkie ich problemy i bagaż, przyjmujemy naszą zdolność do kochania i bycia kochanym naprawdę. Z otwartym sercem i dziecinnym podejściem do każdej osoby, którą spotykamy, zapewniamy przyszłość naszej własnej roli w czyimś życiu, nawet jeśli po drodze mamy wiele granic i wiele razy się posiniaczymy.
Być albo nie być
Powodów każdego zerwania i każdego rozwodu jest wiele. Mimo to zobaczysz, że wszyscy oni sprowadzają się do zepsutego snu, w taki czy inny sposób. Czy możemy wybaczyć komuś, że nie spełnił obiecanego ideału, gdybyśmy wiedzieli, że naprawdę tego chcą, ale po prostu – nie mogli? W tym konkretnym momencie Wenus goni za wadami i niedoskonałościami, przypominając nam o wszystkim, co nie powinno trwać, jeśli nie chcemy być ofiarami lub agresorami. Z drugiej strony Słońce jest w Wadze i wywołuje brak szacunku i walki ego, sprawiając, że każdy bierze zbyt wiele rzeczy do siebie, podczas gdy mogą wcale nie być osobiste. Nasz wewnętrzny stan równowagi jest prawdopodobnie wyłączony i możemy go naprawić tylko poprzez dążenie do ideału. To skupienie jest dokładnie tym, co doprowadzi wiele par do punktu bez powrotu.
Kiedy dowiadujemy się, że potrzebujemy więcej powietrza do oddychania, czegoś nowego, aby ukształtować nasze życie i sprawić, że się uśmiechniemy, czując, że mamy już dość, wciąż powinniśmy zadać sobie pytanie, czy cały czas goniliśmy za szczęściem. Racjonalizując życie zamiast cieszyć się nim, czasami zapominamy, że miłość to łatwy przepływ, śmiech i te motyle w brzuchu, za którymi mamy gonić. Potańcz trochę, zaśpiewaj, naucz się czegoś, co cię zainspiruje i sprawi, że się uśmiechniesz, narysuj zabawny obraz i wypróbuj pozytywne myśli. Gdy to zrobisz, druga osoba albo uśmiechnie się do ciebie, albo sabotuje twoje próby. Może nie są na tej samej ścieżce do szczęścia co ty, ale może okażą się, gdy krytyka wyjdzie tylnymi drzwiami.
Słuchaj, ucz się, podążaj za marzeniami, nigdy nie zapominając, że wszyscy jesteśmy zniszczeni, a nasze życie kupione za nagrodę, którą musimy spłacić.