Oto na co zwrócić uwagę:
Pierwszy, Jowisz i Pluton…
* Przebaczenie, bycie ułaskawionym
* Przebaczenie, akceptacja, tolerancja
* Kompromis między zasadami, dyscypliną, doktrynami lub tradycją a tolerancją, łaską, sprawiedliwością i spokój
* Przebaczenie jako ucieczka, przebaczenie jako przyzwolenie na coś, na co nie powinno się pozwolić, przebaczenie jako unikanie
* Ujawnianie dogmatów, nietolerancji lub surowego myślenia
* Karma surowego myślenia
* Zdobycie tego, na co zasłużyliśmy lub czy kiedykolwiek zasłużymy na wszystko, co otrzymamy?
* Uważne ważenie opcji, patrzenie poniżej powierzchownych pozorów
* Wyjęcie deski z własnego oka przed wyjęciem drzazgi cudze
* Niedostosowanie się do własnych standardów, przekształcenie naszych ideałów lub przekonań w żywe przykłady, trudność
* Ujawnienie nieuczciwości systemu lub organizacji
* Mądrość lub wgląd w klęskę
* Kary, które naprawdę pasują do przestępstw w porównaniu z tymi, które nie pasują
* Przekręcanie lub manipulowanie zasadami , zwyczaje lub tradycje pod sztandarem pozornie słusznej sprawy
* Zepsucie zasad, obyczajów lub tradycji oraz potrzeba dostosowania naszego rozumienia, aby powrócić do podstawowej dobroci lub istoty czegoś
Następnie Merkury i Neptun…
* Przesada przyziemnych… normalne, codzienne rzeczy wydają się niewiarygodnie nudne, martwe, suche, zimne, pozbawione wyobraźni, tajemniczości, głębi i ducha
* Przesada duchowości… każda ostatnia rzecz jest nagle przesłaniem, znakiem, duchem, synchronicznością, zagadką, kodem, snem, wizją, transcendentną, romantyczny lub pełen wyobraźni
* Przyziemny nagle ożywa czymś numinotycznym
* Fantazja trochę wraca na ziemię
* Oszukujemy się, że w coś wierzymy, wymówką, która nas sprowadza na manowce, może być głos, który nagle próbuje nas przekonać do czegoś bardzo konkretnego
* Stajemy się tym, w co wierzymy
* Nasz głos, nasz umysł, nasze myśli są zaabsorbowane czymś boskim lub być może zmęczonym lub rozczarowanym czymś duchowym
* Kiedy stajemy się zmęczeni czymś świętym lub duchowym, kuszące jest poczucie, że łudziliśmy się, by uwierzyć w coś, co nie jest prawdziwe lub w coś, co nie jest naprawdę „tam, tam”, ale te okresy wielkiego zwątpienia lub wielkiego zmęczenia ścieżką duchową są normalne. Obarczają nas odpowiedzialnością za to, co to znaczy kroczyć ścieżką duchową przez wszystkie okresy życia, a także dają nam możliwość pogłębienia naszej wiary poprzez kontynuowanie podążania ścieżką, nawet jeśli umysł naszej wiary nie ma „ powód”, aby to zrobić, lub nie może wyczarować obrazów lub pomysłów, dlaczego ścieżka jest lepsza niż jakakolwiek inna ścieżka. Możemy nauczyć się postrzegać te okresy wielkiego zwątpienia lub duchowego zmęczenia jako momenty, w których nasza wiara staje się czymś cichszym, czymś solidnym, prostym, fundamentalnym i nieruchomym. Gdybyśmy praktykowali naszą ścieżkę tylko wtedy, gdy wierzyliśmy, kiedy byliśmy zachwyceni lub podekscytowani, kiedy byliśmy zdrowi i pełni energii, wtedy mylilibyśmy boskość z wiarą, boskość z energią, boskość z podekscytowaniem lub entuzjazmem lub samymi osobistymi wysiłkami. Boskość wykracza poza wszystkie te rzeczy, a zatem i my musimy zostać przeniesieni poza nasze „powody”, by wierzyć lub nasz „entuzjazm” dla tego, w co wierzymy. Musimy wciąż na nowo odkrywać, że Bóg jest we wszystkim, czekając, abyśmy nauczyli się wyraźnie widzieć… obecne nawet w naszym zmęczeniu, rozczarowaniu, zwątpieniu, samooszukiwaniu się i przesadzie.
* Często tracimy złudzenia z powodu czegoś, gdy zdajemy sobie sprawę, że nasze wysiłki i energia nie są w stanie tego dłużej utrzymać. Jednak właśnie w takich momentach często istnieje możliwość odrzucenia poglądu, że kiedykolwiek USA podtrzymywały lub powodowały, że coś się wydarzyło. Ten prosty wgląd, który w rzeczywistości jest bardziej ofiarą, jest początkiem przebaczenia i łaski i jest krytyczną częścią tego, jak nasze duchowe „wysiłki” stają się uległe wobec boskości, zamiast nieustannie przebierać nasze wysiłki w kostium duchowości, dopóki nie zostaną wyczerpani i ponownie odrzuceni.
Modlitwa:naucz nas znaleźć idealną wolę dla naszego życia dokładnie w tych chwilach i czasach, kiedy czujemy się zbyt zmęczeni, rozczarowani lub wątpimy, by kontynuować swoją własną parą.