Oto na co zwrócić uwagę:
* W ciągu najbliższych dwóch tygodni Słońce w Baranie przejdzie przez celownik kwadratu t między Jowiszem, Uranem i Plutonem. Słońce w Baranie jest wywyższone, ale każde wywyższenie jest ściśle związane z jego przeciwstawnym stanem, który nazywamy „upadkiem” lub „depresją”. Wywyższenie Słońca w Baranie wskazuje na przywódców, głowy państw, władców, wpływowych ludzi, kierownictwo, tych, którzy mają władzę sądzenia lub decydowania, a także bohaterów i wojowników, odwagę i odwagę, działanie i siłę woli.
* Przeciwieństwem znaku Słońca w Baranie jest znak równonocy jesiennej Wagi. Tam rozpoczyna się coroczna podróż Słońca do podziemnego świata jesieni i zimy, a tam wszystko, co zostało zdobyte, zostaje ostatecznie utracone w wiecznym kręgu. Ilekroć myślimy o Słońcu w Baranie jako omen odnoszącym się do dowolnego tematu, zawsze powinniśmy pamiętać, że to, co się pojawia, musi upaść, to, co istotne, w końcu słabnie, to, co potężne, może stracić lub wypaść z mocy. To, co jest silne i potężne, może przekroczyć, a duma często poprzedza upadek. Zatem najbliższe dwa tygodnie mogą okazać się decydujące dla ostatecznej śmierci różnych osób na kierowniczych stanowiskach. Staram się nie czytać w tym zbyt wiele własnych nadziei i życzeń, ale to nie przypadek, że ponieważ ten aspekt się zacieśnia, a Jowisz i Pluton właśnie udoskonalili swój kwadrat, zaczynamy widzieć, jak krople rosną szybciej i zamieniają się w krople w amerykańskim skandalu politycznym, który rozwijał się od miesięcy w tym historycznym t-kwadracie (na przykład wniosek generała Flynna o immunitet i jego prawnik mówiący, że zdecydowanie „ma historię do opowiedzenia”).
* Słońce w Baranie wchodząc na plac t może również wiązać się z pojawieniem się bohaterów lub potężnych ludzi, którzy wkraczają lub podchodzą z godnością i odwagą. Również w tym przejściu przychodzi mi na myśl obraz ofiary, czyli rzucenia się na granat.
* Słońce w Baranie wchodząc do kwadratu t może również wskazywać na próbę przejęcia lub przejęcia władzy albo użycie taktyki zastraszania lub dominacji w celu zmiany tematu przed czymś niewygodnym, uderzając kogoś w twarz lub przebijając się przez opozycję bez względu na sprawiedliwy proces.
* Pomijając amerykańską scenę polityczną, widzimy te same archetypowe motywy na całym świecie. Próba przejęcia przez wenezuelski sąd najwyższy uprawnień partii opozycyjnej, Brexit, demonstracje w Rosji, usunięcie prezydenta Korei Południowej z powodu nadużycia władzy i przyjmowanie łapówek, a lista może być dłuższa. Zdumiewające jest myśleć, że w innym czasie, gdyby nie Russiagate, którakolwiek z dziesiątek innych niesamowicie potężnych wiadomości mogłaby teraz przyciągać więcej uwagi w naszych krajowych mediach.
* Chociaż trudno jest oderwać wzrok od spektaklu historii, wielu z nas znajduje się obecnie w trakcie osobistych przemian, a wiele z naszych historii odzwierciedla niektóre z te same tematy dzieją się na całym świecie. Uczciwość, korupcja i zastraszanie obfitują. Rewolucja jest teraz pod pewnymi względami tak powszechna, że niektórzy z nas mają wrażenie, że będzie tak naturalna, a jej skutki tak trwałe, jak zmiany klimatyczne, które widzimy dzień po dniu, w jednym tygodniu wiosna, w następnym zima, jak chora jazda na huśtawce.
* Nie ma prostego sposobu na podsumowanie długotrwałego historycznego t-kwadratu, takiego jak ten, w którym się znajdujemy… bez wątpienia potrzeba czasu i dystansu, aby w pełni zrozumieć , przetwarzaj i zastanawiaj się nad chwilą, w której żyjemy. W swoim życiu osobistym stwierdzam, że aby być choć trochę „obecnym” na te czasy, muszę odeprzeć dwie pokusy. Pierwszą pokusą jest postrzeganie wszystkiego, co się dzieje, jako zbliżającego się do jakiegoś wielkiego, mesjanistycznego skoku ewolucyjnego. Muszę zwalczyć chęć powiedzenia:„tak właśnie wygląda serce świata, gdy się otwiera”. Muszę to zwalczyć, ponieważ wpisuje się to w obraz heroizmu, który uważam za paranoidalny i wyczerpujący. Bohater jest zawsze obdarty, zawsze zakrwawiony, zawsze potyka się z okaleczonymi kończynami, wciąż próbuje podnieść swój miecz, zawsze walczy, aż do zwycięstwa, w tym lub następnym życiu, w królestwie ziemi lub świadomości królestwa. I chociaż widzę tego bohatera, rozpoznaję jego ścieżkę i podziwiam jego muskularność i krwawą wytrwałość, jestem zbyt przepełniony kompromisami i sprzecznościami, by chodzić w fioletowo-czarnym kolorze i walczyć u boku jego jednowzroczności. Jestem zbyt przepełniony duchem odstępcy i rezygnatora, by przejąć jego sztandar. Jednak wiedząc to o sobie, przyznając się do niejasności w związku z bohaterem, wypełnia mnie znajoma cisza i przez chwilę mogę zobaczyć lew i baranek idący razem pod gwiazdami.
Druga pokusa to pokusa wyobrażenia sobie, że istoty ludzkie po prostu spadają w dół lub że nie jesteśmy w stanie żyć poza naszymi podstawowymi elementami:pragnieniem pieniędzy, władzy, sławy, przywilejów , i tak dalej. Czasami odważyłam się modlić, a czasami ośmieliłam się być szczęśliwa (cytuję Mary Oliver). I tak moja dusza jest pospolita i niespójna, pospolita i niespójna, ale też naznaczona gwiazdami tak jak wszyscy inni.
Być może za obiema pokusami kryje się słowo „wszystko”. Czasami myślę, że to najbardziej lekceważące słowo.
Modlitwa:Uratuj nas od tyranii wszystkiego.