Kilka notatek przesilenia…
* Wyobraź sobie siebie w całkowicie zdewastowanym domu. Masz jeden z tych momentów, w których musisz zmierzyć się z ilością pracy potrzebnej do przywrócenia tego domu do formy. Zanim zaczniesz, siadasz na jakimś przypadkowym kawałku gruzu, może pudle pełnym starych książek, których czas się skończył. Siedząc otwierasz piwo, a może nalewasz sobie kieliszek wina i wznosisz toast za humor sytuacji… rozpacz i beznadziejność osiągnęły granicę, więc wznosisz ku niemu swój kieliszek. „Niezły program, 2016”, mówisz, „ty słony draniu”. A przed pójściem do pracy spędzasz czas z duchami w bałaganie. Szanujesz ich i jak Ebeneezer Scrooge, który staje się coraz bardziej giętki w nocy, słuchasz ich tajemniczych wiadomości… widzisz ich wróżby i znaki rozrzucone w bałaganie przed tobą. To, co zaczęło się od śmiechu i rezygnacji, może powoli zamienić róg w niechętne łzy. I chociaż nie zamierzasz jeszcze pracować nad tym problemem, chociaż będziesz musiał wrócić do tej sceny i niedługo znów zacząć pracę, ponieważ dziś wieczorem zamierzasz uczcić i uhonorować to, co się stało, nawet choć było to trudne. Więc na razie podnosisz jedno szczególne pudełko śmieci, coś łatwego do opanowania, i zabierasz je ze sobą, wychodząc… obietnicę dla siebie, że wrócisz w dobrym nastroju, z odnowioną wiarą i oddaniem, aby zacząć od nowa i otrzymać twój dom w porządku.
* Albo wyobraź sobie, że jesteś na pierwszym poziomie czegoś pięknego, inspirującego, o czym wiesz, że będzie wymagało całego twojego poświęcenia, wytrwałości i ciężkiej pracy w nadchodzącym roku. „Nie mam zamiaru tego schrzanić”, mówisz do siebie. "Mogę to zrobić." Ale zanim zaczniesz budować na tym fundamencie, spędzasz czas wznosząc toast za gwiazdy oraz wyobrażając sobie i wizualizując wszystko, co sobie obiecujesz. A w głębi duszy głos mówi do ciebie:„Nawet jeśli ci się nie uda, musisz spróbować. Jeśli ci się nie uda, zrobisz to z miłością w sercu”. Podniecenie rośnie jak jasny ogień u podnóża mroźnej zimowej góry.
* Ponieważ Merkury cofa się w tym momencie przesilenia, w połączeniu z Plutonem, możesz mieć wrażenie, że widzisz nadchodzące z drogi coś dość złowrogiego, czego inni nie mogą. Możesz czuć się samotny w tej mądrości lub przewidywalnym wglądzie, a ponieważ masz miłość w swoim sercu i ponieważ kroczysz ścieżką pokory, wiesz, że nie do ciebie należy próbowanie poprawiania, potępiania lub wskazywania na czyjeś błędy. . To nie jest twoje miejsce na odgrywanie roli proroka i nie twoim zadaniem jest ukrywanie czegokolwiek lub mówienie „mówiłem ci”, nawet jeśli to, co widzisz, faktycznie się wydarzy. To miejsce samotnej mądrości wśród przyjaciół, rodziny i przodków jest często miejscem tajemnego smutku. Ale to także coś innego, coś o wiele bardziej wyjątkowego i ważnego. W ciemności otaczającej cię ignorancji twoja samotna mądrość, twój skromny wgląd w przyszłość jest świecą. I wielką radością, na jaką czekamy w takich czasach, nie jest to, że pewnego dnia ludzie rozpoznają, że to my cały czas trzymaliśmy świecę, ale raczej to, że samo światło było tam przez cały czas i zawsze tam będzie. Nie pozwól więc, by twoja mądrość była źródłem twojego smutku lub twojej samotności w te święta. Zamiast tego niech będzie źródłem twojej radości, twojego zaufania, twojej hojności, twojego szczęścia, twojego spokoju, twojego przebaczenia, twojej cierpliwości i skromności oraz twojego dobrego humoru. Dopóki trzymamy to małe światło mądrości, jesteśmy błogosławieni wszystkim, o co moglibyśmy prosić.
Modlitwa:Naucz nas radości z tajemnego światła i mądrości, które posiadamy pośród otaczającej ciemności.